Curriculum vitae ξυρισμένης μασχάλης

Δημήτρης Μαυρίδης

Χωρίς αμφιβολία ένα καλά δομημένο βιογραφικό αναδεικνύει τις θετικές πλευρές, τις δεξιότητες και πιθανόν και το χαρακτήρα ενός ατόμου. Βέβαια, αυτό εξαρτάται κατά πολύ και από το αν αυτό ανταποκρίνεται στο σκοπό για τον οποίο συντάσσεται. Για την πρόσληψη, φερειπείν, ενός ατόμου σε μια επιχείρηση ή έναν οργανισμό – στις σύγχρονες συνθήκες της καθιερωμένης εδώ και καιρό από τον καπιταλισμό εργασιακής ζούγκλας – απαιτούνται πολυάριθμοι τίτλοι σπουδών και πρότερη εργασιακή εμπειρία. Επιπλέον, περγαμηνές, προερχόμενες από πάσης φύσεως ιδρύματα και φορείς και συστατικές επιστολές απίθανων πολλές φορές ανθρώπων, είναι καλοδεχούμενες για την πρόσληψη σε μια θέση εργασίας. Όμως, τι συμβαίνει στην περίπτωση ενός βιογραφικού που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί με σκοπό την πολιτική καριέρα και δη την πετυχημένη πολιτική σταδιοδρομία; Και λέγοντας «πετυχημένη πολιτική καριέρα» αναμφισβήτητα εννοούμε το βουλευτιλίκι και από κει και πέρα… «έχει ο θεός». Και, όπως έχει αποδειχθεί σ’ αυτήν τη χώρα, ο χουβαρντάς έλληνας θεός πάντα έχει.

Θα θεωρούμασταν μηδενιστές και ισοπεδωτικοί αν δεν παραδεχόμασταν ότι, πράγματι, στον πολιτικό στίβο υπάρχουν άνθρωποι αξιόλογοι, τίμιοι και εργατικοί που έχουν επιδείξει στο παρελθόν ένα γνήσιο ενδιαφέρον για τα προβλήματα της κοινωνίας μας και που εξακολουθούν να φλέγονται από το πάθος της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δυστυχώς, όμως, κοντά σ’ αυτούς φύονται καιροσκόποι, πολιτικάντηδες, κομπραδόροι, υπάλληλοι των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και άλλες ομάδες χωροκατακτητικών ειδών, φονικοί γυμνοσάλιαγκες της Δημοκρατίας. Ωστόσο, ο καλός ή ο κακός δεν αποδεικνύεται ούτε από τους τίτλους σπουδών του ούτε από το πλήθος των δεξιοτήτων του, όπως αυτοί που ενδεχομένως αναγράφονται σε ένα τυποποιημένο βιογραφικό για πλήρωση μιας κενής θέσης εργασίας, αλλά από τον καθημερινό τους προσωπικό και πολιτικό βίο. Κλείνοντας την παρένθεση του εν ενεργεία εκλεγμένου πολιτικού, όπου τα συμπεράσματα βγαίνουν ευκολότερα, επιστρέφουμε στο βιογραφικό του υποψήφιου βουλευτή, δηλαδή του πολιτευτή.

Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για ανθρώπους συνήθως νεαρής ή μέσης ηλικίας, που έχουν εντρυφήσει στη σύνταξη κάθε είδους βιογραφικού σημειώματος, άλλοι απλώς σε θεωρητικό και άλλοι σε πρακτικό – επαγγελματικό επίπεδο. Αυτοί – είτε επιθύμησαν αυτοβούλως να εμπλακούν στην Πολιτική είτε τους σπρώχνουν άλλοι – γνωρίζουν ότι το κείμενο με το οποίο θα «πουλήσουν» τον εαυτό τους και που θα είναι αναρτημένο σε κάποια ιστοσελίδα θα πρέπει να είναι εύληπτο από κάθε αναγνώστη και απαλλαγμένο από ανούσιες λεπτομέρειες. Συνεπώς, τα τυπικά προσόντα, ο επαγγελματικός βίος, τα γνωρίσματα του χαρακτήρα και τα προσωπικά ενδιαφέροντα ενσωματώνονται αρμονικά σε ένα πολυτροπικό κείμενο στο οποίο η εικόνα παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με τις πληροφορίες των παραγράφων και, γενικά, το προφίλ τους θα πρέπει να πληροί τα κριτήρια αποδοχής της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν. Με άλλα λόγια, το προφίλ αυτό θα πρέπει να εναρμονίζεται με τις κυρίαρχες τάσεις, ώστε να μη περιορίζεται στα στενά όρια ενός μειοψηφικού τάργκετ γκρουπ. Αυτό είναι και το ουσιώδες στοιχείο που θα καθορίσει και το βαθμό αποδοχής και κατά συνέπεια την επιτυχία ή την αποτυχία του υποψήφιου βουλευτή. Στη χώρα μας όλα τα παραπάνω λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη από τους επίδοξους πολιτικούς. Γι’ αυτό και το στήσιμο τέτοιου είδους βιογραφικών απαιτεί τη συνδρομή ειδικών σε θέματα επικοινωνίας.

Έτσι, τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο, κωμικό ή αξιογέλαστο στη δομή και το περιεχόμενό τους. Αποδομήστε τα με σχολαστικό τρόπο σήμερα, για να κατανοήσετε αύριο τις πράξεις και τα κίνητρα των κατόχων αυτών των βιογραφικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της νεαρής πολιτεύτριας της Δεξιάς που με τις τελευταίες της δηλώσεις περί τριχών και κυτταρίτιδας προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο, οι περισσότεροι θα εξανίσταντο σε πολύ μικρότερο βαθμό, αν είχαν από καιρό ρίξει μια ματιά στο σύντομο βιογραφικό σημείωμα της εν λόγω κυρίας, το οποίο κινείται – μέχρι παρεξηγήσεως – στο χουντικό πλαίσιο του «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια», ενώ σε κάποιο άλλο σημείο του διατυπώνονται απόψεις ρατσιστικές απέναντι σε ανθρώπους με σωματική αναπηρία. Γιατί όταν λες (ακριβής μεταφορά από CV), «φιλοσοφία μου είναι ότι ένα υγιές μυαλό μπορεί να φιλοξενείται μόνο σε ένα υγιές σώμα» τότε είσαι ξεκάθαρα ρατσίστρια. Συνεπώς, όταν με αυτόν τον ανόητο και κυνικό τρόπο αναφέρεσαι σε τόσο σοβαρά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος, δεν το έχεις σε τίποτα να προσβάλεις τον άλλον για την εικόνα του, τις επιλογές και τις προτιμήσεις του ή να χαρακτηρίσεις τους αριστερούς δασκάλους που σε μορφώσανε ως «μόνιμη τροχοπέδη στην πρόοδο της χώρας».

Εδώ, λοιπόν, βλέπουμε πώς το ιδεολογικό υπόβαθρο που ενυπάρχει σε ένα βιογραφικό πολιτευτού αναδύεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην τιβί και τις θετικές ή αρνητικές αντιδράσεις του κόσμου. Και αυτό, το τελευταίο είναι το βασικό ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί. Το αν δηλαδή μια κοινωνία απορρίπτει ή δέχεται πολιτευτές με απόψεις αναχρονιστικές, ρατσιστικές και βγαλμένες από το γύψο της Επταετίας. Το ερώτημα αυτό βαίνει κρίσιμο και επιτακτικό, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη την προαναφερθείσα παραδοχή πως το προφίλ του βιογραφούμενου πολιτευτή θα πρέπει να εναρμονίζεται με τις κυρίαρχες τάσεις της κοινωνίας και πως αυτό αποτελεί προϊόν επαγγελματιών της επικοινωνίας.

Συνεπώς, είναι σημαντικό να διαπιστώσουμε αν η κοινωνία τάσσεται έστω και σιωπηρά υπέρ του βιογραφικού της καλοξυρισμένης μασχάλης, της επίπλαστης πραγματικότητας του Instagram, των λείων γλουτών και της ρηχότητας ή αν εξακολουθεί να διατηρεί την επαφή της με τα πραγματικά προβλήματα της ζωής, όπως για παράδειγμα του σταδιακού περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών, έχοντας καλοχωνεμένες τις αξίες της ανοχής προς το διαφορετικό και της ελευθερίας του αυτοπροσδιορισμού. Γιατί στην πρώτη περίπτωση – αυτή, της αποδοχής – μιλάμε για μια κοινωνία που δε θα είχε κανέναν ενδοιασμό να ξαναστείλει καμουφλαρισμένους νεοναζί στο κοινοβούλιο και να αποδιώχνει ως «νοσηρή μειοψηφία» οτιδήποτε δεν της αρέσει ιδεολογικά και αισθητικά. Και αυτά είναι πράγματα επικίνδυνα. Η ελαφρότητα που επέδειξαν μερικοί απέναντι στο ζήτημα των τελευταίων ημερών είναι ενδεικτική της άγνοιας του παραπάνω κινδύνου και θα πρέπει όλοι να σταθούμε με περίσκεψη απέναντι στο ενδεχόμενο επικράτησης σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις αποτριχωμένων και bootylicious βιογραφικών.

Μαυρίδης Δημήτρης