γράφει η Νίνα Γεωργιάδου

ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ (BODIES UPON THE GEARS)

Το φάντασμα του Μάριο Σάβιο πλανιέται πάνω από τα 120 και πλέον  αμερικάνικα Πανεπιστήμια που εξεγείρονται για τη μανιασμένη σφαγή στη Γάζα, μονολογώντας σίγουρα, πως «τίποτα δεν πάει χαμένο, στη χαμένη σου ζωή».

Στο πανεπιστήμιο Κολούμπια- που συνδέεται με την πολεμική βιομηχανία- οι «μπαχαλάκηδες»  κρατούν όρθια την ανθρώπινη υπόσταση και το νήμα του «Φράουλες και Αίμα», από το βρώμικο πόλεμο του Βιετνάμ μέχρι τη Γενοκτονία στη Γάζα.

Μέσα στην καρδιά του κτήνους και κόντρα στους τόνους προπαγάνδας, χειραγώγησης και πλύσης εγκεφάλου, οι νεανικές καρδιές συνεχίζουν να πάλλονται και να σηματοδοτούν την ελπίδα.

Η, Σαφίν,  πρόεδρος του Κολούμπια, κάλεσε προχτές την ομοσπονδιακή αστυνομία να επέμβει. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που ως πρώην αντιπρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επεξεργάστηκε τη χρεωκοπία κρατών και τη φτωχοποίηση λαών.   

Τα ένστολα ούγκανα έσπασαν τα παράθυρα, μπούκαραν και συνέλαβαν εκατοντάδες φοιτητές. Ζήτησαν από τους οδηγούς της αστικής συγκοινωνίας να μεταφέρουν τους κρατούμενους και, με μια ιστορική απόφαση, σε λεβεντιά και αμεσότητα, οι οδηγοί ανέβασαν το χειρόφρενο και κατέβηκαν απ’ τα λεωφορεία.

Η ιστορική ομιλία του Μάριο Σάβιο έρχεται απ’ το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ, τον καιρό του κινήματος για την Ελευθερία του Λόγου και κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και συνεχίζει να συνεγείρει όσους επιμένουν να μένουν όρθιοι.

« Η διοίκηση της σχολής είναι ένα μάτσο εργοδότες αλλά εμείς δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε  η πρώτη ύλη. Δεν σκοπεύουμε να γίνουμε προϊόντα που θα αγοραστούν απ’ τους πελάτες του πανεπιστημίου, είτε αυτοί είναι η κυβέρνηση, είτε η βιομηχανία, η αγορά εργασίας ή οποιοσδήποτε άλλος. 

Δεν είμαστε προϊόντα, είμαστε άνθρωποι. 

 Έρχεται μια στιγμή, που η λειτουργία της μηχανής γίνεται τόσο απεχθής, που σου αρρωσταίνει την καρδιά και δεν μπορείς πια να γίνεσαι μέρος της. 

Δεν μπορείς καν να την ανέχεσαι παθητικά.

Και πρέπει τότε να βάλεις το σώμα σου, πάνω στα γρανάζια και πάνω στους τροχούς, πάνω στους μοχλούς, πάνω σ’ ολόκληρη τη μηχανή και να την σταματήσεις!»

Mario Savio