Παλιότερα, σε γνωστή πρωινή εκπομπή, ο κύριος Ράμφος δήλωσε πως η Ελλάδα είναι μια μικρή βίδα στο αεροπλάνο της Ευρώπης και ως εκ τούτου αυτή η βίδα πρέπει επιτέλους να βιδωθεί σωστά, αφού οι εταίροι μας που μας «μπουκώνουν» [sic] με δισεκατομμύρια, δεν μπορούν να κινδυνεύουν εξαιτίας μιας βίδας.
Έκτοτε και πριν και μετά είπε πολλά και χειρότερα ο γνωστός “φιλόσοφος” ενώ ιδιαίτερη έμπνευση είχε στις δεκάδες εμφανίσεις του στο ΣΚΑΙ και στην Καθημερινή. Αναμάσησε όλα τα υποπροϊόντα του πιο χυδαίου πρακτορο-καφενεδίστικου αντικομμουνισμού του ’50 με πιο εντυπωσιακή οπωσδήποτε τη δήλωση ότι «ο Στάλιν προεπαναστατικώς είχε την ευθύνη των ληστειών και της προστασίας των οίκων ανοχής, δίκην κομματικού νονού…» και άλλα τέτοια, σε βαθμό που να δυσκολεύεται κανείς να αντιπαρατεθεί σοβαρά στα κείμενά του. Αλλά ας μην ξεδιαλύνουμε τώρα το γενικό ύφος ασυναρτησίας που τον χαρακτηρίζει και ας πάμε στα πιο πρόσφατα.
Με μία βαρυσήμαντη παρέμβαση ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, παρεμβαίνει στο θέμα της Αγίας Σοφίας. Ο γνωστός φιλόσοφος κατακεραυνώνει όσους κατακεραυνώνουν την κυβέρνηση για αυτή την εξέλιξη, λέγοντας ότι η βεβήλωση της Αγίας Σοφίας συνιστά την αρχή του τέλους των Οθωμανών. Φυσικά, αυτό δεν είναι δικό του, το είχε πει ο Άγιος Παΐσιος πριν από 30 χρόνια.
Ας διαβάσουμε παρακάτω ένα απολαυστικό σχόλιο με τίτλο “Σώπασε κυρά δέσποινα, ο Ράμφος πήρε φόρα” του Χρήστου Ξανθάκη στο newpost.gr για το θέμα:
Όλα τα έχω ακούσει αυτές τις μέρες για την Αγια-Σοφιά. Πρώτη και καλύτερη, φυσικά, η πολεμική κραυγή να μπουκάρουμε ατάκα κι επί τόπου στην Τουρκία, να τους πιάσουμε με τα βρακιά (με τα σαλβάρια, έστω…) κατεβασμένα, να πάρουμε την Πόλη και να ξανακάνουμε εκκλησία το μουσείο πριν προλάβουν οι γείτονες να το κάνουν τζαμί. Ουγκ!
Υπάρχει, βεβαίως, και η άποψη της μπίζνας, όπως τη διατύπωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας κύριος που διατείνεται ότι κατέχει διδακτορικό. Μαζεύουμε λεφτά, οι πλούσιοι δηλαδή, γιατί οι φτωχοί ούτε τη ΔΕΗ δεν έχουν να πληρώσουν, τέλος πάντων μαζεύουν φράγκα οι ματσωμένοι και πάνε στον Ταγίπ και του λένε «τσάκω ρε σουλτάνε πόσα θες, να μας το δώκεις εμάς το μαγαζάκι να το λειτουργήσουμε όπως γουστάρουμε». Τί θα κάνει ο Ερντογάν, όχι θα πει; Αφού είναι παραδόπιστος…
Μπορούμε επίσης να τους πιέσουμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει, την πλάκα τους να πάθουν τα μεμέτια. Τί είναι, ας πούμε, για την Ελλαδάρα να πάρει το σπίτι του Κεμάλ στη Σαλονίκη και να το κάνει πολιτιστικό κέντρο που θα έλεγε κι ο αείμνηστος Γιαννόπουλος. Κάτι σαν το «Καμπαρέ Οτσαλάν» που είχε παλιά έξω απ’ την Καρδίτσα, δίπλα στο εργοστάσιο επίπλων του Γαλαγάλα. Και να το εγκαινιάσουμε, λέω εγώ, με Βασίλη Καρρά να τραγουδάει «Μακεδονία ξακουστή» μέσα σε βροχή από γαρύφαλλα και γαρδένιες. Και δώσε διπλοπενιές!
Υπάρχει πάντως και η άποψη του Ράμφου. Διότι το κατέχει το ζήτημα ο Στελάρας, έχει το χάρισμα και την επιφοίτηση και την γεωπολιτική την παίζει στα δάχτυλα. Και απεφάνθη σε συνέντευξή του ότι με την απόφασή του ο Ερντογάν να λειτουργήσει ως τζαμί την Αγια-Σοφιά «χωρίς να το θέλει επαναφέρει τους λόγους για τους οποίους κατέρρευσε η Οθωμανική αυτοκρατορία»!
Και πώς γίνεται αυτό, παρακαλώ πολύ; Έχει την απάντηση ο Ράμφος, γατάκια:
«Με αυτή την απόφαση, η οποία χαρακτηρίζεται από βία, ο Ερντογάν αφαιρεί την ηθική δύναμη από την Τουρκία και την οδηγεί σε έναν ακραία ανασφαλή εαυτό. Για να κρατηθεί στα πόδια της μια χώρα χρειάζονται βεβαίως οικονομία, όπλα, άμυνα, αλλά χρειάζεται να έχει και έναν ηθικό εαυτό, διότι η σημασία της χώρας για τους άλλους εξαρτάται τόσο από τις δυνατότητές της όσο και από το ηθικό της πρόσωπο».
Αυτό ήταν λοιπόν, την πατήσανε τα Τουρκάκια! Αντί να διδάξουνε ήθος στην οικουμένη, βγήκανε μπροστά με τσαμπουκά να μας τρίψουν τη μούρη. Κι επειδή σ’ αυτόν τον κόσμο το ήθος είναι που μετράει και τα κανόνια, οι μπόμπες, οι πύραυλοι είναι απλά και μόνο για το θεαθήναι, όπου να ‘ναι, σιμά κοντά θα τους καταπιεί ο κακός ο λύκος, μια χαψιά θα τους κάνει. Ένα τσιγάρο δρόμος είναι από ‘δω ως την παρακμή των Τούρκων, που λέει και ο εθνικός μας φιλόσοφος!
Να τα διαβάζουν αυτά στα Πεντάγωνα και στα Κρεμλίνα και να ξεκαρδίζονται μέχρι δακρύων. Στα πατώματα να κυλιούνται και να φωνάζουν ο ένας στον άλλον «να ρε φίλε τι μας έλειπε, το ήθος». Κι όπως θα πέφτουν οι παραγγελίες για κανόνια, μπόμπες και πυραύλους και θα γράφουν τα τιμολόγια, θα κάνουν και μια πρόποση οι καραβανάδες εις υγείαν Ράμφου.
Διότι την παραμύθα πολλοί εμίσησαν, τον παραμυθατζή ούτε ένας…
e-prologos.gr
