Αφιερωμένο εξαιρετικά στον εκ του προχείρου ποιητή και πρώην ΥΠΕΞ Κ. Νίκο Κοτζιά, που βέβαια δεν είναι ο «σαλεμένος ναυτικός» του ποιήματος αλλά ο χασάπης

Εκείνος ο σαλεμένος ναυτικός γυρίζει πάνω κάτω στην προκυμαία
πετάει ψηλά το καπέλο του και το πιάνει στον αέρα
όταν έχει μελτέμι δυσκολεύεται λίγο αλλά στο τέλος τα καταφέρνει
Πληρώνουμε την πλήξη των θεών, φωνάζει,
για να περάσουν την ώρα τους μας στήνουν φάρσες
που φτάνουν ως εδώ τραγωδίες
Στο καφενείο της Μερόπης κάποτε κάτι έγραφα
κι αυτός περνώντας βιαστικός μου πέταξε: και
στις ασκήσεις επί χάρτου κινδυνεύεις
αν κρύβεις στη ψυχή πολεμοφόδια
Μιαν άλλη φορά, το θυμάμαι σαν τώρα, ζήτησε την αμοιβή του
για κάτι χαμαλίκια που είχε κάνει στον χασάπη
ο χρεώστης έκανε το κορόιδο
κι εκείνος του είπε: Επιτρέπω στον καιροσκόπο την ευχαρίστηση ότι με κλέβει
μάθε το όμως, εγώ είμαι ο Καιρός
Ο λόγος του είχε πέραση τότε και
δεν χρειαζόταν των ζογκλερικών τη συνοδεία
Αλλά η σοφία κουράζει ιδίως τα καλοκαίρια στα νησιά
οι άνθρωποι βιάζονται να καούν πρώτοι στον ήλιο και
ο λόγος ο έξυπνος δεν βρίσκει σκιά να απλωθεί
ψυχή να τον φιλέψει

Πηγή: Κίμωνας Ρηγόπουλος – pandiera.gr