Ανταπόκριση από την Πάτρα
Η κυβερνητική προπαγάνδα μέσα από τα ΜΜΕ, όσον αφορά τα κρούσματα του COVID-19, εστιάζει στην ατομική ευθύνη και στον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού στις πλατείες, στα κορωνοπάρτυ ή στις διαδηλώσεις. Κανένας λόγος όμως δεν γίνεται για το συμβαίνει στους χώρους εργασίας, όπου διαπιστώνονται ομαδικά κρούσματα, τα πρωτόκολλα ασφάλειας ερμηνεύονται κατά το συμφέρον της εργοδοσίας και τα μέτρα προστασίας των εργαζόμενων εφαρμόζονται κατά το δοκούν.
Σε όλο το διάστημα της πανδημίας υπάρχουν πολλές καταγγελίες στα σωματεία εμποροϋπαλλήλων σε όλη την Ελλάδα, όσον αφορά τους εργαζόμενους στα σούπερ – μάρκετ. Επειδή σε συνθήκες πανδημίας το εμπόριο τροφίμων και αγαθών πρώτης ανάγκης δεν μπορεί να σταματήσει, οι εργαζόμενοι εκεί εκ των πραγμάτων είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στον ιό. Η εικόνα από την εφαρμογή των μέτρων ασφαλείας ποικίλει από επιχείρηση σε επιχείρηση, ακόμα και από υποκατάστημα σε υποκατάστημα. Όπως μπορεί κανείς να διαβάσει στις ανακοινώσεις των σωματείων και να επιβεβαιώσει από την ίδια του την εμπειρία σαν πελάτης ή σαν εργαζόμενος, άλλοτε τα μέτρα είναι ανύπαρκτα και άλλοτε ανεπαρκή. Βασική μέριμνα των σούπερ-μάρκετ είναι το κτίσιμο ενός θετικού covid-free προφίλ για λόγους marketing και συχνά οι υπεύθυνοι μιλούν για τήρηση των πρωτόκολλων ασφαλείας, ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Δηλαδή δεν είναι λίγες οι φορές όπου διαπιστώνεται συνωστισμός στους χώρους του καταστήματος, όπως για παράδειγμα στα ταμεία, στους διαδρόμους, μπροστά από τα διάφορα πόστα (κρεοπωλείο, τυροκομικά κτλ.). Τα ταμεία, τα ράφια, τα καλάθια, οι διάδρομοι δεν απολυμαίνονται τακτικά μέσα στην ημέρα, παρά μονάχα μετά το κλείσιμο, όταν γίνεται ένας «ψευτοκαθαρισμός» για τα μάτια του κόσμου. Το καθήκον αυτό ανατίθεται είτε σε συνεργεία καθαρισμού είτε συνήθως αυθαίρετα σε ανθρώπους που δουλεύουν στο όριο της εξάντλησης, για να εξοικονομήσει ο εργοδότης λεφτά.
Επίσης, αξίζει να σημειώσουμε ότι ακόμα και όταν τα σωματεία ζητούν διευκρινήσεις από τους αρμόδιους φορείς για τα ενδεδειγμένα μέτρα ασφάλειας, οι απαντήσεις από τη μεριά του Κράτους είναι ασαφής και αντιφατικές. Οι οδηγίες λοιπόν έχουν ένα χαρακτήρα γραφειοκρατικό που στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να εφαρμοστούν με λειτουργικό τρόπο. Επιπρόσθετα, οι έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι εντελώς ανύπαρκτοι! Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η κάθε επιχείρηση και το κάθε υποκατάστημα να εφαρμόζει τις οδηγίες των ειδικών κατά το δοκούν.
Καμία ενημέρωση δεν υπάρχει στους εργαζόμενους όταν υπάρχει κάποιο κρούσμα στο κατάστημα. Ακόμα και οι άνθρωποι που δουλεύουν στο ίδιο πόστο πολλές φορές δηλώνουν άγνοια για το τι συμβαίνει, όταν απουσιάζει ένας συνάδελφος. Στα σωματεία φτάνουν πλήθος καταγγελιών για «πιέσεις» από διευθυντικά στελέχη προς τους εργαζόμενους, για να σιωπήσουν και να μην μαθευτεί πουθενά η ύπαρξη κρουσμάτων. Αυτό συμβαίνει διότι πάνω από έναν αριθμό το υποκατάστημα είναι υποχρεωμένο να κλείσει για πολλές μέρες. Η εργοδοσία βέβαια ακόμη και στην ύπαρξη ομαδικών κρουσμάτων βρίσκει τρόπους να το αποφύγει. Συνήθως οι εργαζόμενοι μετακινούνται αναγκαστικά από υποκατάστημα σε υποκατάστημα, για να αναπληρώσουν τους ασθενείς, χωρίς να έχει προηγηθεί απολύμανση του χώρου εργασίας. Επίσης, δεν γίνονται μαζικά και επαναλαμβανόμενα τεστ, ούτε καν στην περίπτωση ύπαρξης κάποιου κρούσματος. Αλλά ακόμα και όταν γίνονται τεστ, το κόστος το αναλαμβάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι η επιχείρηση. Σε άλλες περιπτώσεις τα τεστ δεν αφορούν το σύνολο των υπαλλήλων, αλλά όσους δουλεύουν σε ένα συγκεκριμένο πόστο( πχ. Μανάβικο, τυροκομικά κτλ), την στιγμή που οι εργαζόμενοι μετακινούνται συνεχώς από πόστο σε πόστο μέσα στην ημέρα. Κυβέρνηση και εργοδοσία εστιάζουν στην ατομική προστασία της μάσκας, όταν εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ένα εντελώς ανεπαρκές μέτρο, μονάχα για την τήρηση των προσχημάτων σε ένα θέατρο του παραλόγου. Πολύ συχνά γίνεται λανθασμένη χρήση της από τους πελάτες και οι υπάλληλοι στην προσπάθεια τους να υποδείξουν τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας έρχονται αντιμέτωποι με επιθετική συμπεριφορά.
Κοντολογίς, οι χώροι εργασίας γίνονται εστίες μετάδοσης και αναμετάδοσης του covid-19. Μπροστά σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι πρέπει να συσπειρωθούν στα σωματεία τους και να προστατέψουν τον εαυτό τους. Να μην δεχτούμε να γίνουμε αναλώσιμοι. Μερικά ενδεικτικά αιτήματα θα μπορούσαν να είναι:
- Επαναλαμβανόμενα test στους εργαζόμενους μαζικά και δωρεάν.
- Να μη γίνονται μετακινήσεις κατά την διάρκεια της πανδημίας από υποκατάστημα σε υποκατάστημα.
- Να λαμβάνονται όλα τα μέτρα ασφάλειας και υγειονομικής προστασίας με ουσιαστικό τρόπο και όχι για τις εντυπώσεις.
- Άμεση ενημέρωση των συναδέλφων σε περίπτωση κρούσματος.
- Τήρηση του αριθμού πελατών ανά τετραγωνικό μέτρο.
- Ουσιαστικοί έλεγχοι από τους αρμόδιους φορείς (ΣΕΠΕ κτλ.).
e-prologos.gr
