Και πριν αλλά και μετά από τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ, τόσο της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τις αντίστοιχες της ΝΔ και του Μητσοτάκη, μια εκτεταμένη παραπληροφόρηση επιχειρείται προκειμένου είτε να μεγιστοποιηθεί είτε να περιοριστεί η εντύπωση από τις αλλαγές που έχουν υποσχεθεί, διανθισμένες με μπόλικα …“θα”, και με απόλυτη συσκότιση των πραγματικών δεδομένων.

Ο λόγος στο παρόν σημείωμα αφορά την ελάφρυνση που υποσχέθηκε ο Τσίπρας για τις εισφορές των αυτοαπασχολουμένων και τα πραγματικά αποτελέσματα που έχουν ή θα έχουν.

Με βάση τον ασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου (4387/2016) που ισχύει από το 2017 και μετά, η βάση υπολογισμού για τις ασφαλιστικές εισφορές Είναι το καθαρό εισόδημα (ή φορολογητέο εισόδημα ή δηλούμενο εισόδημα ή τα καθαρά κέρδη) όσων ασκούν επιχείρηση, ελευθέριο επάγγελμα, έμποροι κλπ. Στη βάση δηλαδή των καθαρών εισοδημάτων από αυτή την κατηγορία που δηλώνονται με τις ετήσιες φορολογικές δηλώσεις θα υπολογίζεται η ασφαλιστική εισφορά σε ποσοστό 26,95%, που διαμοιράζεται σε ποσοστό 20% για τον κλάδο σύνταξης, και 6,95% για τον κλάδο υγείας και περίθαλψης. Τα ποσοστά αυτά ισχύουν για το μεγαλύτερο μέρος των αυτοαπασχολουμένων εκτός από κάποιες κατηγορίες που έχουν ακόμα μεγαλύτερη ποσοστιαία επιβάρυνση (επικουρικά κ.α) όπως γιατροί, μηχανικοί, και δικηγόροι.

Αυτά ίσχυσαν για το έτος 2017, ενώ από το 2018 και μετά με μια άνευ προηγουμένου αλχημεία, το εισόδημα πάνω στο οποίο θα υπολογίζονται οι εισφορές νομοθετήθηκε σε νόμο του 2017 (4472/2017 άρθρο 58), δεν θα είναι το πραγματικό εισόδημα, αλλά το πραγματικό εισόδημα προσαυξημένο με το ποσό των εισφορών που καταβλήθηκε την αμέσως προηγούμενη χρονιά.

Με το απολύτως παράδοξο ένας αυτοαπασχολούμενος για μεν την εφορία να είναι υπόχρεος φορολόγησης για το καθαρό αποτέλεσμα της δραστηριότητάς του, δηλαδή τα έσοδα μείον τα έξοδά του στα οποία περιλαμβάνονται και οι εισφορές που κατέβαλλε στο ταμείο του για την ασφάλισή του, ενώ για την ασφαλιστική του υποχρέωση θα υπολογίζεται ένα ψεύτικο εισόδημα αφού στα πραγματικά του κέρδη θα προστίθενται και όσα πλήρωσε στο ασφαλιστικό του ταμείο την προηγούμενη χρονιά, κατά παράβαση κάθε λογικής, αλλά και κάθε λογιστικής αρχής και κανόνα.

Για το 2018 ο παραλογισμός αυτός περιορίστηκε στην πρόσθεση του 85% των εισφορών που πληρώθηκαν την προηγούμενη χρονιά, ενώ για το 2019, ο περιορισμός αυτός δεν θα ισχύει, και άρα τα πραγματικά εισοδήματα θα προσαυξάνονται με το 100% των εισφορών που πληρώθηκαν.

Και ερχόμαστε στα όσα ανακοινώθηκαν από τον Τσίπρα στη ΔΕΘ, και αναλύθηκαν από την υπουργό Εργασίας, Αχτσιόγλου, και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο στις επόμενες μέρες.

Αναγγέλθηκε λοιπόν πως για τους αυτοαπασχολούμενους αγρότες και επιστήμονες μη μισθωτούς (όχι λοιπόν για όλους), τα ποσά της εισφοράς για τον κλάδο σύνταξης θα μειωθούν από το 20%, σε ποσοστό 13,3%, μάλιστα η μείωση αυτή θα αφορά εισοδήματα πάνω από 7.000 ευρώ, διαμορφώνοντας το ποσοστό της συνολικής ασφαλιστικής επιβάρυνσης, και μόνο γι’ αυτές επαναλαμβάνουμε κατηγορίες, από 26,95% σε 20,25%, διακηρύσσοντας ταυτόχρονα πως πρόκειται για “σημαντικές ελαφρύνσεις” που επιτρέπουν το «τέλος και η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια».

Η πρώτη παρατήρηση είναι πως η “αλλαγή– ελάφρυνση” αυτή αφορά και μόνο το 16,6% των ασφαλισμένων, δηλαδή περίπου 250.000 σε ένα σύνολο 1,5 εκατομμυρίου ασφαλισμένων μ’ αυτό τον τρόπο.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι πως το ύψος και τα χαρακτηριστικά της ελάφρυνσης είναι δυσανάλογα μικρό έως αμελητέο.

Καθίσαμε λοιπόν και φτιάξαμε έναν εύληπτο πίνακα στα πρόχειρα, δίνοντας τρία παραδείγματα εισοδημάτων χαμηλών κατά βάση, και για τρεις χρονιές με αρχή το 2018 συνεχίζοντας έως το 2020, αν φυσικά ισχύσουν οι εξαγγελίες με τους όρους που ανακοινώθηκαν. Επίσης για λόγους συγκρισιμότητας στις παρατηρήσεις κάναμε δεκτή την παραδοχή πως έχουμε τα ίδια και τις τρεις χρονιές δηλούμενα εισοδήματα, και μάλιστα στρογγυλοποιημένα.

Παρατηρήσαμε λοιπόν πως η μηνιαία ελάφρυνση με δυσκολία αντιστοιχεί σε ένα σουβλάκι στα όρθια ή σε τρία κουλούρια Θεσσαλονίκης κατά μέσο όρο, ειδικά μετά την παρέλευση του δεύτερου έτους.

Ωστόσο, κι αυτό είναι ιδιαίτερα βασικό, η συζήτηση οφείλει να μη περιοριστεί στο σήμερα και το αύριο των επιβαρύνσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές στο πραγματικό εισόδημα, αλλά να προβάλλει και τα μετά το «αύριο», δηλαδή να εντοπιστεί και στο ύψος των συντάξεων που θα αποδοθούν μετά το πέρας του εργασιακού βίου, που όπως είναι τα πράγματα σήμερα προβλέπεται με αρκετή σαφήνεια και από τον νόμο Κατρούγκαλου, να αντιστοιχούν σε αποδοχές φιλανθρωπικού βοηθήματος.

Από την άποψη αυτή, όσο και αν είναι σημαντικό, και εστιάζεται το ενδιαφέρον στην τρέχουσα συγκυρία στο αν θα κοπούν οι συντάξεις από το 2019 ή θα δοθεί μια ορισμένη παράταση για τους ήδη συνταξιούχους ανάλογα και με τις προτιμήσεις και επιλογές των επικυρίαρχων μπροστά σε μια παρατεταμένη περίοδο αναμονής και προετοιμασίας για την τύχη της διεξαγωγής των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, είναι κραυγαλέα ενδεικτικό πως έχει φύγει από το προσκήνιο της κουβέντας και του ενδιαφέροντος, η τύχη και το ύψος των αποδόσεων των συνταξιοδοτικών αμοιβών στους ασφαλισμένους που μετά τον Μάιο του 2016, βγήκαν, βγαίνουν ή θα βγουν στην σύνταξη, όσων προλάβουν δηλαδή…

Αυτό ωστόσο αφορά και αναφέρεται σε ένα προχώρημα μιας ανάλογης μελέτης που σύντομα θα επαναλάβουμε, στο βαθμό που το είχαμε εντοπίσει και αναδείξει, στην περίοδο ψήφισης του τελευταίου ασφαλιστικού νόμου πριν δύο χρόνια. Μικρό καλάθι και στον πάτο του άνθρακες…

Πηγή: Λαϊκός Δρόμος