Κι όπως είμαστε ακόμα στην αρχή του εγκλεισμού μας φανταστείτε να είμαστε:
Χωρίς ρεύμα
Χωρίς νερό
χωρίς τηλέφωνο
χωρίς τηλεόραση
Χωρίς ίντερνετ
Χωρίς τρόφιμα.
Φανταστείτε να σκάνε βόμβες γύρω μας και τα παιδιά μας να κλαίνε και να μη φθάνει η αγκαλιά σου να τ αγκαλιάσεις όλα.
Ύστερα αν μας αφήσει η συνείδησή μας ας πούμε: να μείνουν στη χώρα τους να πολεμήσουν.
Ας μας μάθει και κάτι τούτο το κακό!

Ρούλα Καραγιάννη (από το fb)

Διαβάστε και αυτό: