“Γάζα” του David Rovics

Σύνθεση στίχων από τον Ben Grosscup

Παραθέτουμε τους στίχους στα αγγλικά με μιαν απόδοση στα ελληνικά.

Ακούστε το εδώ

One point eight million people
Surrounded on all sides
Refugees since ‘48
Since ‘67 occupiedThe only reason they’re not starving
Is because of the UN
Most have never left there
Stuck in the lion’s den

The most crowded place on Earth
And there they’ll stay
They can’t visit cousins
A half hour’s drive away

Drones overhead
Constantly
Who will die tomorrow?
A daily mystery
. . . In Gaza

The settlers moved out
The fighter jets moved in
In Gaza there’s just no
Way that you can win

You can’t take out a ‘copter
With an antiquated gun
You’re just a target
Sitting in the sun

Waiting for your death
To come raining from the sky
Watching as the wells
Steadily run dry

You can hear a sonic boom
and see a flashing light
Every hour of the day
Every hour of the night
. . . In Gaza

There are no shelters
Nowhere you can hide
Life is nothing like it is
On the other side

There’s nowhere to escape
From the trauma and the stress
The pilots bomb the hospitals,
Where people convalesce

Yet still some people wonder
They insist on asking why
Anyone could be
So mad as to reply

So mad as to decide that
They’d respond to it all
By killing people
Just over the wall
. . . ‘Round Gaza

Ένα σημείο οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι
Περικυκλωμένο από όλες τις πλευρές
Πρόσφυγες από το ’48
Από το ’67 κατοχήΟ μόνος λόγος που δεν πεινάνε
Είναι εξαιτίας του ΟΗΕ
Οι περισσότεροι δεν έφυγαν ποτέ από εκεί
Κολλημένοι στο λάκκο των λιονταριών

Το πιο πυκνοκατοικημένο μέρος στη Γη
Και εκεί θα μείνουν
Δεν μπορούν να επισκεφτούν ξαδέρφια
Μισή ώρα με το αυτοκίνητο

Drones από πάνω
Συνεχώς
Ποιος θα πεθάνει αύριο;
Ένα καθημερινό μυστήριο
. . . Στη Γάζα

Οι γηγενείς εκδιώχθηκαν
Τα μαχητικά αεροσκάφη μπήκαν μέσα
Στη Γάζα δεν υπάρχει
Τρόπος που μπορείτε να κερδίσετε

Δεν μπορείς να απομακρύνεις ένα χτυπημένο
Με ένα απαρχαιωμένο όπλο
Είσαι απλώς στόχος
Καθισμένος στον ήλιο

Περιμένοντας τον θάνατό σου
Να έρθει βροχή από τον ουρανό
Βλέποντας τα πηγάδια
Να στεγνώνουν σταθερά

Ακούς διαρκώς ένα ηχητικό μπουμ
και βλέπεις ένα φως που αναβοσβήνει
Κάθε ώρα της ημέρας
Κάθε ώρα της νύχτας
. . . Στη Γάζα

Δεν υπάρχουν καταφύγια
Πουθενά δεν μπορείς να κρυφτείς
Η ζωή δεν μοιάζει με τίποτα
Στην άλλη πλευρά

Δεν υπάρχει τόπος να ξεφύγεις
Από το τραύμα και το άγχος
Οι πιλότοι βομβαρδίζουν τα νοσοκομεία,
Εκεί που οι άνθρωποι αναρρώνουν

Ωστόσο κάποιοι αναρωτιούνται
Επιμένουν να ρωτούν γιατί
Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είναι
Τόσο τρελός που να απαντήσει

Τόσο τρελός που να αποφασίσει
Ότι αυτοί θα απαντούσαν σε όλα
Σκοτώνοντας ανθρώπους
Ακριβώς πάνω από τον τοίχο
. . . Γύρω από τη Γάζα

 

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το