Η εντατικοποίηση της δουλειάς λόγω της απουσίας διορισμών νέων υπαλλήλων, η φτώχεια, η ακρίβεια, η διάλυση των υπηρεσιών [είτε με την υποχρηματοδότηση κυρίως των τομέων του κοινωνικού κράτους (υγεία, παιδεία), είτε με τις συγχωνεύσεις και τα νέα οργανογράμματα], οι ιδιωτικοποιήσεις και η γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, η συρρίκνωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, ο αυταρχισμός, η τρομοκρατία και οι συνεχείς επιθέσεις στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, όλες οι επιπτώσεις (φόροι, πλειστηριασμοί) της συνεχούς και εξελισσόμενης αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης, όσο οι μνημονιακοί νόμοι εφαρμόζονται, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσεται η αγανάκτηση των δημοσίων υπαλλήλων.

Οι πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις στην υγεία, αλλά και αυτές που αφορούσαν το χτύπημα των ΒΑΕ αυτό έδειξαν, την αγανάκτηση των υπαλλήλων που πλέον εκφράζεται όλο και πιο ανοιχτά όσο τα κυβερνητικά αφηγήματα καταρρέουν παταγωδώς, το ένα πίσω από το άλλο.

Αυτό το κλίμα των χώρων εργασίας, όπου ο θυμός περισσεύει, και οι πιέσεις που μεταφέρθηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη Διοίκηση της ΑΔΕΔΥ και την ανάγκασαν να προκηρύξει την 14η Νοέμβρη ως μέρα πανδημοσιοϋπαλληλικής 24ωρης απεργίας αυτήν.

Η κινητοποίηση μέσα στα πρωτοβάθμια σωματεία, με πρωτοστατούσες τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις των εργαζομένων που δρουν μέσα σε αυτά, είναι ανάγκη τώρα να ενταθεί για να έχει επιτυχία η απεργία, αλλά και για να δοθεί αγωνιστική συνέχεια σ’ αυτήν.

πηγή: εφημερίδα Λαϊκός Δρόμος