Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Υγείας πραγματοποίησε την Πέμπτη 26 Αυγούστου η ΠΟΕΔΗΝ ενόψει του μέτρου της αναστολής των εργαζομένων στα νοσοκομεία που δεν έχουν εμβολιαστεί. Λίγο πριν τις 12 οι συγκεντρωμένοι ξεκίνησαν πορεία προς το Μέγαρο Μαξίμου.

Η συγκέντρωση και η πορεία ήταν μαζική και μαχητική.

Τη συγκέντρωση κάλεσαν η ΠΟΕΔΗΝ (με στάση εργασίας έως τις 15.00) και η ΑΔΕΔΥ και συμμετείχαν εργαζόμενοι από όλα σχεδόν τα σωματεία των εργαζομένων στα νοσοκομεία καθώς και άλλοι συλλογικοί φορείς και συλλογικότητες όπως η Εργατοϋπαλληλική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΕΡΓ.Α.Σ) και η Ταξική Πορεία.

Μετά τις ομιλίες έξω από το υπουργείο Υγείας ξεκίνησε πορεία στο κέντρο της Αθήνας στην οποία συμμετείχαν περίπου 2.000 εργαζόμενοι στα νοσοκομεία και άλλοι αλληλέγγυοι.

Η Εργατοϋπαλληλική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΕΡΓ.Α.Σ) συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία με δικό της μαζικό μπλοκ με κεντρικό σύνθημα: Δημόσια Δωρεάν Υγεία – ΝΑΙ στα εμβόλια – ΟΧΙ στην υποχρεωτικότητα!

Με κλούβες και αύρα δημιουργείται φραγμός στα λουλουδάδικα για την πορεία των υγειονομικών.

Σε προκήρυξη που μοιράστηκε σημειώνονται ανάμεσα σε άλλα και τα εξής:

Από την πρώτη μέρα της πανδημίας, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, που με το αζημίωτο τη στηρίζουν, βομβαρδίζουν την κοινωνία με το δόγμα  της ατομικής ευθύνης. Με μια  καθημερινή επιχείρηση προπαγάνδας, οι ευθύνες επιρρίπτονται στην κοινωνία, ενεργοποιείται ο αντιδραστικός κοινωνικός αυτοματισμός, αλλά και ξεπλένονται οι εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες.

Πότε ευθύνονται οι «ανεύθυνοι» που σουλατσάρουν άσκοπα, πότε αυτοί που παραβιάζουν την απαγόρευση κυκλοφορίας και τριγυρνούν έξω, πότε αυτοί που δε φορούν μάσκα ή που δεν τη φορούν σωστά, πότε η νεολαία που κάνει πάρτι, πότε οι διαδηλώσεις, και τώρα οι ανεμβολίαστοι. Κατασκευάζονται από την κυβερνητική προπαγάνδα οι «ένοχοι» και πάνω τους ρίχνονται οι προβολείς των ευθυνών.

Η κυβέρνηση, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και οι ειδικοί της Επιτροπής σιωπούν συνωμοτικά για τις κολοσσιαίες ελλείψεις και για την άρνηση ενίσχυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, για τη μείωση κατά 572 εκ. των δαπανών για την υγεία από το φετινό κρατικό προϋπολογισμό, για το στοίβαγμα των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στα εργοστάσια, σιωπούν για τις ευθύνες της εργοδοσίας, σιωπούν για τα στρατόπεδα, για τους καταυλισμούς προσφύγων.

Με απροκάλυπτη θρασύτητα ο Μητσοτάκης δηλώνει πως «έχουμε περιφερειακά νοσοκομεία, μερικές φορές, περισσότερα από όσα θα πρέπει να έχουμε» και πως είναι «ξεπερασμένο το αίτημα για προσλήψεις στα νοσοκομεία».

Οι αρχιερείς του σκληρού νεοφιλελευθερισμού αρνούνται πεισματικά και στην πιο κρίσιμη στιγμή να στηρίξουν την κοινωνία με την ενίσχυση της Δημόσιας Υγείας.

Επί ενάμιση χρόνο έσπειραν στην κοινωνία την υστερία, το φόβο και τον πανικό και τώρα κατηγορούν αυτούς που φοβούνται.

Τα εμβόλια  αδιαμφισβήτητα αποτελούν ένα από τα βασικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας και η χρήση τους αποτελεί ένα από τα κύρια όπλα που διαθέτει η ανθρωπότητα για το ξεπέρασμά της, μαζί με την ανάπτυξη φαρμάκων, με την πρωτοβάθμια υγεία, με επαρκή και εξοπλισμένα δημόσια νοσοκομεία, με τα μαζικά τεστ.

Τα εμβόλια, ανεξάρτητα από τις διαδικασίες παραγωγής τους, ανεξάρτητα και από τις παρενέργειες που αναπόφευκτα έχουν, είναι βασικό όπλο απέναντι στην πανδημία.

Πριν ωστόσο καν παραχθούν και πολύ περισσότερο μετά αποτέλεσαν εργαλεία για τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αποτέλεσαν εργαλεία πολιτικής σκοπιμότητας και αντιπαράθεσης, αμύθητου πλουτισμού για τους φαρμακευτικούς κολοσσούς, στοιχεία που υπονόμευσαν την αποδοχή τους από την κοινωνία,  καλλιέργησαν επιφυλάξεις, όρθωσαν αμφιβολίες.

Η κυβέρνηση με την πολιτική της και οι επιστημονικές επιτροπές με τη στάση τους είναι  που τροφοδότησαν την καχυποψία, τις επιφυλάξεις και τους δισταγμούς απέναντι στον εμβολιασμό, και φουντώνουν τις αντιεμβολιαστικές, αντιεπιστημονικές αντιλήψεις.

Το εμβολιαστικό πρόγραμμα της ΕΕ, που θα έθετε τέρμα στην πανδημία και θα εξασφάλιζε ένα ήρεμο καλοκαίρι, απέτυχε παταγωδώς. Το σχέδιο «Ελευθερία» του Μητσοτάκη, που προβλήθηκε με ουρανομήκεις ζητωκραυγές τα Χριστούγεννα σαν το σχέδιο σωτηρίας,  που έσπευσαν μάλιστα να στηρίξουν ο Τσίπρας και ο Κουτσούμπας, είχε την ίδια μοίρα.

Τόσο ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως του Μακρόν στη Γαλλία, όσο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα σπεύδουν για να κουκουλώσουν τις δικές τους τεράστιες ευθύνες,  να τις μεταθέσουν στην κοινωνία και  στην περιβόητη «ατομική ευθύνη».

Η κυβέρνηση  χρησιμοποιεί τα επαίσχυντα όπλα είτε της εξαγοράς, προς τη νεολαία με 150€, είτε πολύ περισσότερο του υποχρεωτικού εμβολιασμού, του εκβιασμού, της απειλής και της απόλυσης, προς της κοινωνία ευρύτερα.

Για να κρύψει την αποτυχία της και να σκεπάσει τις τεράστιες ελλείψεις του Δημόσιου Συστήματος Υγείας επιδίδεται σε κυνήγι μαγισσών, κατασκευάζει αντιπάλους, αποπροσανατολίζει, ενοχοποιεί τμήμα της κοινωνίας, καλλιεργεί τον κοινωνικό διχασμό και την κοινωνική διαίρεση σε πολίτες α’ και β’ κατηγορίας.

Με τα  ακροδεξιά της πρωτοπαλίκαρα, το Βορίδη και το Γεωργιάδη, να βγαίνουν μπροστά εξαπολύοντας με μένος το δόγμα της τάξης και πειθάρχησης, με το φόβητρο των απολύσεων.

Παραβιάζοντας συνταγματικά και υγειονομικά δικαιώματα,  προχωρά  στον υποχρεωτικό εμβολιασμό αγνοώντας όχι μόνο τους δισταγμούς και τις επιφυλάξεις που έθρεψε με την πολιτική της, αλλά και ιατρικά απόρρητα, ειδικές κατηγορίες που δεν έχουν διευκρινιστεί οι παρενέργειες, άλλες παθήσεις και νοσήματα που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης και που κάτω από την πολιτική της καραντίνας εκτινάχτηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Ενώ παράλληλα στρώνει το δρόμο και  ενθαρρύνει τη μεγάλη ιδιαίτερα εργοδοσία, που όλο αυτό το διάστημα δεν κοίταξε παρά μόνο τα κέρδη της, να εξαπολύσει προς τους εργαζόμενους πογκρόμ πιέσεων,  εκβιασμών και απολύσεων, καταπατώντας εργασιακά και υγειονομικά δικαιώματα.

Και ταυτόχρονα, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και εργαζόμενοι εξαναγκάζονται, για αυτούς και τα παιδιά τους, να πληρώσουν από τη τσέπη τους τα τεστ που ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση αρνείται να συνταγογραφήσει, δωρίζοντας εκατομμύρια στους αετονύχηδες της ιδιωτικής υγείας.

Το αριστερό και δημοκρατικό κίνημα της χώρας μας δεν μπορεί παρά να σταθεί απέναντι και να καταδικάσει την πολιτική του υποχρεωτικού εμβολιασμού που είναι μια πολιτική αυταρχισμού, διχαστική που έρχεται  με εκδικητικό τρόπο να  στοχοποιήσει ένα σημαντικό  τμήμα του πληθυσμού και να εκθρέψει τον κοινωνικό αυτοματισμό, ενώ ταυτόχρονα δυναμώνει απόψεις αντιεπιστημονικής καθυστέρησης.

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το