του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Το κλίμα αυταρχισμού και ανελευθερίας εντείνεται στα σχολεία με δούρειο ίππο την επιχείρηση εφαρμογής της αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης που συνοδεύεται από μια εκστρατεία  παραπληροφόρησης και τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών από αρκετά στελέχη του διοικητικού μηχανισμού κάπoiους  διευθυντές και με «στρατηγό» τον κ. «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ως Γ. Γραμματέα του ΥΠΑΙΘ, «πιστόν εφαρμοστήν» της κυβερνητικής πολιτικής, Αλ. Κόπτση.  Με ένα νέο απειλητικό έγγραφο «ζητά τα πρακτικά συνεδρίασης του συλλόγου διδασκόντων των σχολείων που δε συμμετείχαν στην αξιολόγηση απαιτώντας από τους διευθυντές και τις διευθύντριες των σχολείων να εξηγήσουν εγγράφως τους λόγους για τους οποίους δεν τήρησαν αυτή την υποχρέωση» την ώρα που κυβέρνηση – ΥΠΑΙΘ διαλαλούν :“Η αξιολόγηση προχωρά κανονικά”.

Απειλούν εκπαιδευτικούς με πειθαρχικές διώξεις, αργίες κ.τ.λ. αν δεν «συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις». Ποιοι; Αυτοί που την προσωπική αυθαιρεσία προσπαθούν να την κάνουν «νόμο» επιβάλλοντας ένα καθεστώς αυθαιρεσίας και τρόμου. Επιδιώκουν να διαμορφώσουν μια μάζα εκπαιδευτικών άβουλη, πειθήνια, που θα σκύβει το κεφάλι, δε θα αμφισβητεί την πολιτική τους και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, έχοντας διαρκώς πάνω από το κεφάλι της τη δαμόκλεια σπάθη της αξιολόγησης-απόρριψης-απόλυσης.

Η επιχείρηση «τρόμος και αθλιότητα στα σχολεία με την εφαρμογή της αξιολόγησης» συναντά περισσότερες αντιστάσεις παρά τη συνθηκολόγηση και τον συμβιβασμό της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Αυτό δείχνουν οι τρεις παρατάσεις που έδωσε το υπουργείο Παιδείας για την ανάρτηση των κειμένων της αξιολόγησης, καθώς και τα αλλεπάλληλα «τηλεσίγραφα» του «Γενικού Γραμματέα»  και η επιστράτευση «στελεχών εκπαίδευσης». Χιλιάδες Σύλλογοι Διδασκόντων «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις» και τα «τηλεσίγραφα» για την κατάθεση κειμένων  σχετικά με την «αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου» Ακόμα συνεχίζονται και οι κινήσεις συντονισμού Συλλόγων Εκπαιδευτικών ΠΕ και ΕΛΜΕ για συμμετοχή σε απεργία-αποχή, ενώ ορισμένες ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ έχουν κηρύξει απεργία – αποχή σε τοπικό επίπεδο.  Η αντίθεση – αντίσταση στην αξιολόγηση είναι πλειοψηφικό ρεύμα. Ενδεικτικά η πρόταση υπέρ της απεργίας-αποχής συγκέντρωσε το 53,3% των ψήφων στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση των προέδρων της ΟΛΜΕ.

Με το κατάπτυστο έγγραφο Αλ. Κόπτση επιχειρούν να καταστείλουν την όποια παιδαγωγική ελευθερία έχουν κατακτήσει οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία, ζητώντας «διευθύνσεις και ονόματα» διαμορφώντας κλίμα «τρόμου και αθλιότητας στα σχολεία» με τα διοικητικά στελέχη να λειτουργούν σαν «σπιούνοι», όπως περιγράφει ο Μπ. Μπρεχτ στο «τρόμος και αθλιότητα του Γ΄ Ράιχ». Επιδιώκουν να διαμορφώσουν τους εκπαιδευτικούς «άβουλους και μοιραίους», υποταγμένους στον φόβο, σε ένα σχολείο που δε μορφώνει, αλλά «συμμορφώνει» αναπαράγοντας  τους ταξικούς φραγμούς και παράγοντας απασχολήσιμο και μισοειδικευμένο εργατικό δυναμικό ως καύσιμη ύλη στο βωμό της «ελεύθερης αγοράς»

Ευτυχώς η πλειονότητα των εκπαιδευτικών, ανάμεσά τους και ορισμένοι διευθυντές κρατά «Θερμοπύλες» υπερασπιζόμενη αξίες και ιδανικά. Απέναντι στον τρόμο και την αθλιότητα της κυβερνητικής πολιτικής και του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης ορθώνουν έναν ατίθασο πύργο αντίστασης. επιδιώκοντας να σπάσουν το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας μετατρέποντας τον διχασμό σε αλληλεγγύη, τη διάσπαση σε ενότητα, την απομόνωση σε συλλογικότητα. «Δεν τρομοκρατούμαστε – Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση!» είναι το μήνυμα της πλειονότητας των εκπαιδευτικών, όπως κωδικοποιημένα εκφράζεται από τις Αγωνιστικές ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.

Οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε δικαίωμα να αντισταθούν στον ασφυκτικό έλεγχο του νεο-επιθεωρητισμού, όπως διανθίζεται με τα μέτρα και τους δείκτες σύμφωνα με τα πρότυπα της «ελεύθερης αγοράς». Γιατί «ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους» (Δ. Γληνός). Έχουν χρέος να συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός μορφωτικού κοινωνικού κινήματος που θα διεκδικεί έναν «άλλο» ρόλο για τον εκπαιδευτικό και την εκπαίδευση. Για ένα σχολείο της ολόπλευρης γνώσης και μόρφωσης και όχι των δεξιοτήτων και της προετοιμασίας του φθηνού ευέλικτου εργατικού δυναμικού. Ένα σχολείο που ο εκπαιδευτικός θα εκπληρώνει το ρόλο του ως παιδαγωγός και όχι ως ιμάντας μεταφοράς πληροφοριών και καταγραφέας επιδόσεων.Με τη συλλογική τους αντίσταση, στέλνουν μήνυμα ότι ο εκπαιδευτικός έχει χρέος να επιτελεί -με ελεύθερη σκέψη και αίσθημα κοινωνικής ευθύνης- το έργο του δασκάλου και όχι το έργο του σκυμμένου, υποταγμένου υπάλληλου ιδεολογίας.

Ηγεμών εκ του Υπουργείου άνευ Παιδείας

Άρεσε γενικώς στην εξουσία,

Όσες μέρες  διέμεινεν εις το υπουργείο

ο ηγεμών εκ του κυβερνώντος κόμματος

Αλέξανδρος ο Εξουσιαστής

Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά

δεν τες επιζητούσεν• ήταν μετριόφρων.

Ασχολούνταν με τα εκπαιδευτικά,

ιδίως εγκυκλίους…

Θά ‘ταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,

Για αυτό και είχεν υψηλή θέσιν

Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.

Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.

Πήρε θέσιν και εξουσία

Έμαθε να φέρεται αυταρχικώς και αλαζονικώς

ικανοποιώντας τα πιο ταπεινά του ένστικτα

Μόνο που χάλασε την καλούτσικην εντύπωσι

που είχε κάμνει εις την εκπαίδευσιν

κι οι Αλεξανδρινοί τον πήραν  στο ψιλό

με τα αλλεπάλληλα αποφασίζομεν και διατάσσομεν

Α, ρε Αλέξανδρε, όλοι κατάλαβαν τι κάθαρμα είσαι,

τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.

Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο υποτακτικός , ο αυταρχικός

ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

Δε θα ‘σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

Γιώργος Κ. Καββαδίας (Υπεύθυνος για τη διασκευή των Κ.Π. Καβάφη και Μανόλη Αναγνωστάκη)