ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΟ

– Για κλίνε το σύμπαν.
– Το σύμπαν
του σύμπαντος
(τω σύμπαντι ήρθε αργότερα, στις γυμνασιακές, μαζί με το γερούνδιο)
το σύμπαν
ω σύμπαν
– Δυνατά, είπαμε το Ω και λίγο τραβηγμένο, Ωωω. Θαυμάζουμε! Όλοι μαζί
– ΩΩΩ ΣΥΜΠΑΝ!
– Περάστε έξω ήσυχα. Μετά το διάλειμμα θα κάνετε προτάσεις με το σύμπαν, σε όλες τις πτώσεις.

– Ωραία του έκλεισες το σύμπαν. Θέλεις λίγο ψωμί;
– Όχι, δεν πεινώ. Χτες μ’ έβαλε η μάνα μου κι έκλινα όλο τέτοια. Το σύμπαν, το χώμα, το πράγμα.
– Ε, καλά τι σχέση έχει το σύμπαν με το χώμα. Γιατί κλαις;
– Έπεσα το πρωί κι έγδαρα το γόνατό μου.
– Γιατί δε λες του δασκάλου να σου βάλει οινόπνευμα.
– Δε θέλω. Καίει.
– Κοίτα πώς κάνει ο Γαβρίλης για να τον δούμε. Λέω τελικά να τον παντρευτώ.
– Πότε; Τώρα;
– Όχι, χαζούλα! Όταν τελειώσουμε το δημοτικό. Η μάνα μου λέει πως αν δε βγάλω το δημοτικό, σκατά μοδίστρα θα γίνω. Πρέπει να ξέρω καλά να μετρώ

– Ρε Μαριγώ, δώσε λίγο ψωμί. Ζάχαρη έχει πάνω στο λάδι ή αλάτι;
Γιατί κλαις, Αγγελινάκι; Μια χαρά έκλεισες το σύμπαν και δε σε μάλωσε καθόλου
– Ζάχαρη. Πάρε. Έπεσε κι έγδαρε το γόνατό της.
– Να σου βάλω πάνω λίγο σάλιο;
– Τι λες, βρε σιχαμένε Γαβρίλη; Έβαλε το δικό της. Το δικό σου θα βάλει;
– Είπα… να …τώρα το δικό μου έχει και ζάχαρη

– Καθίστε κάτω και τσιμουδιά! Λοιπόν, Αγγελίνα, καλά το έκλινες το σύμπαν. Για κάνε όμως και μια πρόταση στον πληθυντικό.
-….εεε…υπάρχουν πολλά σύμπαντα.
– Μάλιστα. Υπάρχουν πολλά σύμπαντα αλλά ο θεός είναι ένας! Να μην το ξεχνάμε και αύριο Κυριακή, θα είστε όλοι στην εκκλησία. Μη δω κανένα να ‘ρχεται στο “δι ευχών”. Άκου υπάρχουν πολλά σύμπαντα.
– Για κάνε κι εσύ, ρε Γαβρίλη, μια πρόταση στον ενικό.
– Το σύμπαντο είναι από πάνω μας.
– ;;;…..Το ποιο; Κι από κάτω μας τι είναι, ρε βλάκα! Άκου το σύμπαντο! Και είναι κι από πάνω μας. Να κλίνεις δέκα φορές το σύμπαν για τη Δευτέρα και μη δω τετράδιο όλο λαδιές! Στις τρεις η ώρα όλοι εδώ για καλλιγραφία και στις πέντε κατηχητικό. Δρόμο τώρα.

– Ήξερα τι να του πω όταν είπε, “κι από κάτω μας τι είναι;” αλλά μπορεί να μ’ έδιωχνε απ’ το σχολείο και θα με σκότωνε η μάνα μου στο ξύλο.
– Αν σε διώξουν απ’ το σχολείο, δε θα σε παντρευτώ.
– Καλά, ρε Μαριγούλα. Ούτε εγώ θέλω να με διώξουν. Θέλω να γίνω καπετάνιος;

(Διαβάζω δυο μέρες τώρα – μέσα σε όλα τ’ άραχνα – για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κήρυξε ο Τραμπ. Θα σας πω τι συμπύκνωσα.
Τώρα όπως πόνεσαν τα μάτια μου κι η καρδιά μου και πάω μια βόλτα στο σύμπαντο.)

Νίνα Γεωργιάδου

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το

Παρόμοια αρθρογραφία