Ο παλαιστινιακός λαός βρίσκεται ξανά αντιμέτωπος με ένα νέο έγκλημα των Ισραηλινών. Οι Ισραηλινοί σφυροκοπούν ανελέητα τη λωρίδα της Γάζας με αεροπορικές επιδρομές σπέρνοντας το θάνατο, ενώ αξιοποιούν προπαγανδιστικά και χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την αντίσταση της Γάζας με εκτόξευση αυτοσχέδιων ρουκετών. Με συστηματικούς βομβαρδισμούς σε κρίσιμες υποδομές και σε δομές υγείας, με ισοπέδωση εκατοντάδων κατοικιών, εκατοντάδες νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και δεκάδες χιλιάδες ξεσπιτωμένους στη Λωρίδα της Γάζας, με άγρια καταστολή και δολοφονίες διαδηλωτών στη Δυτική Όχθη, το κατοχικό ισραηλινό κράτος συνεχίζει το νέο έγκλημα σε βάρος των Παλαιστινίων, με τις «πλάτες» ΗΠΑ και ΕΕ που το βαφτίζουν «νόμιμο δικαίωμα στην αυτοάμυνα», που εμφανίζονται να στηρίζουν «παζάρια» για κατάπαυση πυρός την ίδια ώρα που εγκρίνουν την πώληση νέων οπλικών συστημάτων για πυραύλους «ακριβείας» στο Ισραήλ.

Μέχρι τώρα οι ισραηλινές επιθέσεις έχουν προκαλέσει τουλάχιστον 217 νεκρούς, εκ των οποίων τα 63 ήταν παιδιά, πάνω από 1.400 τραυματίες, μεγάλες καταστροφές σε οδικό, ηλεκτρικό δίκτυο και δίκτυο υδροδότησης, σοβαρές υλικές ζημιές σε 18 νοσοκομεία και κλινικές, ελλείψεις στα μισά είδη βασικών φαρμάκων αλλά και σε καύσιμα και νερό. Περισσότεροι από 60.000 Παλαιστίνιοι έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας των βομβαρδισμών που έχουν καταστρέψει ολοσχερώς ή μερικώς σχεδόν 450 κτίρια στη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ.


Η σημερινή κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας μεθοδεύτηκε με διάφορους τρόπους τον τελευταίο καιρό από το κράτος του Ισραήλ. Είχε προηγηθεί ένα όργιο βίας των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων στην Ιερουσαλήμ το οποίο ξεδιπλώθηκε με βάναυση καταστολή σε βάρος εκατοντάδων Παλαιστινίων με επίκεντρο το τέμενος Αλ Ακσά, με απροκάλυπτη εισ­βολή πάνοπλων αστυνομικών δυνάμεων. Το νέο αιματηρό χτύπημα των Ισρα­η­λινών έρχεται σε συνέχεια της πολιτικής των εκδιώξεων των Παλαιστινίων που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Νετανιάχου το προηγούμενο διάστημα από την ανατολική Ιερουσαλήμ πυροδοτώντας την ένταση. Η κλιμάκωση της πίεσης απέναντι στους Παλαιστίνιους της Ιερουσαλήμ έγινε με μεθοδεύσεις που επιδιώκουν τη δραματική αλλαγή της δημογραφικής σύνθεσης της πόλης, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες να γίνει η Ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του ανεξάρ­τητου παλαιστινιακού κράτους, όπως προ­βλέπουν και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, εντείνεται η μεθόδευση για την αρπαγή των σπιτιών εκατοντάδων οικογενειών Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, με χαρακτηριστική, αλλά όχι μόνη, την περίπτωση της συνοικίας Σέιχ Τζαράχ.
Η κλιμάκωση της κατοχικής βίας συσχετίζεται και με την παράνομη απαγόρευση των παλαιστινιακών βουλευτικών εκλογών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, που προκάλεσε μαζικές αντιδράσεις.
Το ρευστό πολιτικό σκηνικό στο εσωτερικό του Ισραήλ, η παρατεταμένη πολιτική κρίση με την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης μετά από αλλεπάλληλες εκλογές, η πολιτική αποδυνάμωση του Νετανιάχου οδήγησαν τον ίδιο σε κλιμάκωση της επιθετικότητας σε όλα τα μέτωπα ενάντια στους Παλαιστινίους, επιδιώκοντας ευρύτερη αντιδραστική συσπείρωση γύρο από την κυβέρνησή του, εν ονόματι της αντιμετώπισης του κοινού εχθρού.
Οι εκκλήσεις των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών για «ψυχραιμία» είναι υποκριτικές αφού παρέχουν την πλήρη υποστήριξη στο σιωνιστικό καθεστώς, αναγορεύοντάς το σε χωροφύλακα και τρομοκράτη των λαών της περιοχής, ανάβοντας ουσιαστικά το πράσινο φως για το αιματοκύλισμα και την εξόντωση των Παλαιστινίων. ΗΠΑ και ΕΕ συνέχισαν με τις παρεμβάσεις τους να εξισώνουν το θύτη με το θύμα και να κάνουν «πλάτες» στην κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας, επαναλαμβάνοντας τα περί «δικαιώματος στην αυτοάμυνα» της κατοχικής δύναμης και τις «εκκλήσεις» για «αυτοσυγκράτηση», «αναλογικότητα» και «αποκλιμάκωση». Αυτοί που σήμερα υποκρίνονται, όλο το προηγούμενο διάστημα και με πολλούς τρόπους έδωσαν «αέρα στα πανιά» της ισραηλινής επιθετικότητας. Οι ΗΠΑ είναι που αναγνώρισαν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ προκαλώντας την οργή των Παλαιστινίων, μίλησαν για προσάρτηση των κατεχομένων από την Συρία εδαφών στα υψώματα του Γκολάν, αναγόρευσαν το Ισραήλ σε «μακρύ χέρι τους» για την αντιμετώπιση της «επιθετικότητας» του Ιράν και αναβάθμισαν το ρόλο του στην Ανατολική Μεσόγειο συγκροτώντας τριμερείς και τετραμερείς συμμαχίες και συμφωνίες με Αίγυπτο, Ελλάδα και Κύπρο.
Καθόλου τυχαία, το νέο έγκλημα σε βάρος των Παλαιστινίων και οι εξελίξεις στο εσωτερικό του Ισραήλ λαμβάνουν χώρα σε μια περίοδο με έντονη κινητικότητα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, στα φανερά και τα παρασκηνιακά παζάρια. Ξεσκεπάζονται έτσι και από αυτήν την πλευρά οι απατηλές «διαβεβαιώσεις» ότι η πολιτική των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ αποτελούν παράγοντα «ειρήνης» και «σταθερότητας» για τους λαούς.


Οι ΗΠΑ βέβαια είναι αυτές που πρώτες-πρώτες οπλίζουν το «χέρι» του Ισραήλ, επικαλούμενες το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και προχωρώντας ακόμα παραπέρα, με κινήσεις όπως η πρόσφατη έγκριση της κυβέρνησης Μπάιντεν για πώληση στο Ισραήλ οπλικών συστημάτων της Μπόινγκ, ύψους άνω των 730 εκατομμυρίων δολαρίων, για τις βόμβες «ακριβείας» με τις οποίες ο ισραηλινός στρατός δολοφονεί τους Παλαιστίνιους.
Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μπλίνκεν ισχυρίστηκε πως οι ΗΠΑ «προσπαθούν να τερματίσουν τη βία μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων το συντομότερο δυνατόν» και «δεν θέτουν εμπόδια στη διπλωματία», μολονότι έχουν μπλοκάρει τουλάχιστον τρεις φορές στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την έκδοση ακόμα και ψηφίσματος που να καλεί σε τερματισμό των επιθέσεων. Σε έκθεση ειδικών εισηγητών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ επισημαίνεται πως η «βασική αιτία της σύρραξης είναι η άρνηση των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού», ενώ υπενθυμίζουν ότι δεν έχει εφαρμοστεί εδώ και δεκαετίες κανένα από τα πάνω από 30 ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Παλαιστινιακό και τις εκατοντάδες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους να υπερασπίσουν αποτελεσματικότερα τα συμφέροντά τους στην περιοχή και να συγκεντρώσουν δυνάμεις στην εντεινόμενη αναμέτρηση με Κίνα και Ρωσία, ξεκίνησαν έμμεσες διαπραγματεύσεις με το Ιράν στη Βιέννη, με επίκεντρο τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Το παζάρι αυτό ακολούθησαν και οι διαπραγματεύσεις του Ιράν με τη Σαουδική Αραβία, για τη «βελτίωση των σχέσεων», στο φόντο σφοδρών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιφέρεια του Περσικού Κόλπου, με χαρακτηριστικό τρέχον παράδειγμα την άμεση εμπλοκή τους στα αντίπαλα στρατόπεδα της στρατιωτικής αντιπαράθεσης στην Υεμένη. Τις εξελίξεις αυτές παρακολουθεί στενά το Ισραήλ, για το οποίο το Ιράν αποτελεί βασικό αντίπαλο, ενώ τον περασμένο Νοέμβρη και ο Νετανιάχου είχε μεταβεί στη Σαουδική Αραβία, παζαρεύοντας συμφωνία, στο φόντο εκείνων του «Αβραάμ».
Την ίδια ώρα, μετά από τις περσινές «Συμφωνίες του Αβραάμ» που εξομάλυναν τις σχέσεις του Ισραήλ με Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Σουδάν, Μαρόκο, δίνοντας «πισώπλατη μαχαιριά» στο δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων, οι αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, έχοντας αμβλύνει το μέτωπο έναντι του Ισραήλ, προχώρησαν σε μια απλή και ανώ­δυνη λεκτική καταδίκη της ισραηλινής επιθετικότητας, με ομόφωνο ανακοινωθέν από τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνδιάσκεψης.
Παρεμβαίνοντας στις εξελίξεις η Κίνα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζήτησε «περισσότερες διεθνείς προσπάθειες» με στόχο την παύση της αιματοχυσίας σε βάρος αμάχων, καλώντας τις ΗΠΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σταματήσουν την μεροληπτική στάση στην κρίση. Απαίτησε επίσης, όταν επιτευχθεί εκεχειρία, να ξεκινήσει η λήψη «σθεναρών μέτρων» από τον ΟΗΕ για την εξεύρεση λύσης στην ισραηλινο-παλαιστινιακή διέ­νεξη στη βάση των δύο κρατών. Οι εκπρόσωποι της Αλγερίας και του Αραβικού Συνδέσμου ζήτησαν επίσης εκεχειρία και ενεργοποίηση του Κουαρτέτου (ΟΗΕ, ΕΕ, Ρωσία, ΗΠΑ) με στόχο ενεργοποίηση διπλωματικής διαδικασίας. Η Μόσχα ανακοίνωσε πως είναι απαραίτητη η άμεση ενεργοποίηση του Κουαρτέτου για το παλαιστινιακό και συνέστησε συζήτηση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών.
Πιο υψηλούς τόνους απέναντι στις επιθέσεις του ισραηλινού κράτους χρησιμοποίησε η Τουρκία, προωθώντας τις δικές της γεωπολιτικές επιδιώξεις στην ευρύτερη περιοχή, την ίδια ώρα που παζαρεύει και αυτή «αναθέρμανση» σχέσεων με το Ισραήλ. Παράλληλα, οι εξελίξεις «εργαλειοποιούνται» σημαντικά και από την Τουρκία, αλλά και χώρες του Οργανισμού Ισλαμικής Συνδιάσκεψης (OIC), για την προώθηση ευρύτερων γεωπολιτικών επιδιώξεων.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου πρότεινε να συνδράμουν χώρες μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνδιάσκεψης με στρατεύματα και με χρήματα ώστε να συγκροτηθεί μία «ισλαμική» δύναμη ανάπτυξης στα παλαιστινιακά εδάφη, ως μέσο ανάσχεσης των ισραηλινών επιθέσεων. Ο Τσαβούσογλου τόνισε ότι «ο μουσουλμανικός κόσμος αναμένει από μας την ηγεσία και το θάρρος μας» και πως η Τουρκία είναι έτοιμη «να αναλάβει την απαραίτητη δράση».
Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι οι πολυδιαφημισμένοι «άξονες» και τα συνεταιριλίκια που στήνουν διαδοχικά στη χώρα μας οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, αλλά και την Κύπρο, για τα συμφέροντα των ξένων αφεντικών, όχι μόνο δεν αποτελούν «παράγοντες σταθερότητας» αλλά περιπλέκουν παραπέρα τους ανταγωνισμούς που πληρώνουν οι λαοί, οδηγούν σε αντι-άξονες άλλων χωρών στην περιοχή και αναδείχνουν νέα δεδομένα, μπροστά στο ενδεχόμενο να προχωρήσει τουρκική πρόταση για οριοθέτηση ΑΟΖ με παράλια της Τουρκίας που βρίσκονται απέναντι από το Καστελόριζο και τη Λωρίδα της Γάζας, προσθέτοντας άλλη μια συμφωνία στη φαρέτρα της Άγκυρας στο παζάρι για τις μοιρασιές στην Ανατολική Μεσόγειο, μετά και το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η υποκριτική στάση των «ίσων αποστάσεων» που κρατά η κυβέρνηση της ΝΔ, για λογαριασμό της ντόπιας ολιγαρχίας, αλλά και η αναγόρευση του Ισραήλ σε εταίρο και σύμμαχο, στην πραγματικότητα είναι στάση συγκάλυψης της ισραηλινής κτηνωδίας σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, και εξωραΐζει τη δολοφονική πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρα­τίας συνεχίζει κυνικά την επικίνδυνη πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις διαδοχικά με τελευταία αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, για «αναβάθμιση» της συνεργασίας με το Ισραήλ, στο πλαίσιο των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή. Το ελληνικό ΥΠΕΞ, σε ανακοίνωσή του αποσιώπησε πλήρως τους ισραηλινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, τους εποικισμούς και τα άλλα εγκλήματα του Ισραήλ, ενώ αναγνώρισε το δικαίωμα του Ισραήλ στην… αυτοάμυνα. Πρόκειται για ευθυγράμμιση με την αμερικανική επίσημη θέση, που πίσω από την προσχηματική λογική των «ίσων αποστάσεων» εξισώνει το θύτη με το θύμα και δίνει σαφές άλλοθι στα ισραηλινά εγκλήματα.
Εφαρμόζοντας αυτή την πολιτική ο υπουργός Εξωτερικών, Δένδιας, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, στο ρόλο που έχει αναλάβει η κυβέρνηση ως αγγελιοφόρος για τα σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Μέση Ανατολή, επαναλαμβάνοντας εκεί τις απαράδεκτες θέσεις της Αθήνας και των αφεντικών της, που -μπροστά στη σφαγή στη Γάζα και αλλού- εξισώνει θύματα και θύτη. Ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ Ασκενάζι δήλωσε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση «εκτιμά βαθύτατα» την τωρινή επίσκεψη, ειδικά «αυτήν την περίοδο», ερμηνεύοντάς την «ως ένδειξη της σχέσης μεταξύ των δύο χωρών και υποστήριξης προς το κράτος του Ισραήλ».
Εν τω μεταξύ πυκνώνουν οι λαϊκές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις στα Παλαιστινιακά εδάφη, στο Ισραήλ, αλλά και σε μια σειρά χώρες, που καταγγέλλουν την εγκληματική πολιτική του Ισραήλ και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων.
Μεγάλη λαϊκή ανταπόκριση είχε το κάλεσμα σωματείων, παλαιστινιακών αντιστασιακών οργανώσεων και κομμάτων για γενική απεργία και κινητοποιήσεις στη Δυτική Όχθη, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και σε πόλεις του Ισραήλ με Άραβες εργαζόμενους. Στη Ραμάλα, στη Ναμπλούς, στην Ιεριχώ και σε άλλες 18 πόλεις και κωμοπόλεις της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εργαζόμενοι, συμμετείχαν σε μαζικές διαδηλώσεις, φώναξαν συνθήματα αλληλεγγύης στους δοκιμαζόμενους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας και κατά της ισραηλινής κατοχής. Σε πόλεις του Ισραήλ με ισχυρή αραβική μειονότητα είχαν ερημώσει τα εργοτάξια και τα καταστήματα Αράβων, που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα για γενική απεργία, ενώ έγιναν και κοινές διαδηλώσεις Εβραίων και Αράβων. Οι κατοχικές δυνάμεις απάντησαν με επιθέσεις για τη διάλυση των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, προκαλώντας την αντίδραση των διαδηλωτών.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το Μ-Λ ΚΚΕ καταγγέλλει τη νέα θηριωδία του ισραηλινού φασιστικού καθεστώτος στη Λωρίδα της Γάζας! Εκφράζει τη διεθνιστική του αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης! Καταγγέλλει την πολιτική των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, καθώς και την πολιτική «ίσων αποστάσεων» της ελληνικής κυβέρνησης που ενισχύει και αποθρασύνει το σιωνιστικό καθεστώς. Απαιτούμε να σταματήσουν τώρα οι βομβαρδισμοί!

Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το