Σε ένα νέο κρεσέντο αυταρχισμού η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως κατέθεσε αγωγή ζητώντας από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών να κριθεί παράνομη και καταχρηστική η στάση εργασίας που είχε εξαγγελθεί από την ΟΛΜΕ στο διάστημα των εξετάσεων εισαγωγής στα Πρότυπα Σχολεία, τη Δευτέρα 28 Ιουνίου και να απαγορευθεί η πραγματοποίησή της. Αφορμή στάθηκε η απόφαση του ΥΠΑΙΘ να υποχρεώσει εκπαιδευτικούς που δεν εργάζονται στα «Πρότυπα» σχολεία της «αριστείας», να εργαστούν ως επιτηρητές στις εξετάσεις επιλογής μαθητών και μάλιστα χωρίς έστω να πληρωθούν. Αντ’ αυτού το ΥΠΑΙΘ «πρόσφερε» στους εκπαιδευτικούς μια μέρα ρεπό (!) κατά το πνεύμα των διατάξεων του αντεργατικού τερατουργήματος Χατζηδάκη.Και δεν φτάνει αυτό. Σε μία πρωτοφανή παρέμβαση στη δικαιοσύνη προχώρησε και ο πρωθυπουργός αναφορικά με την αγωγή της υπουργού Παιδείας κατά της ΟΛΜΕ ενώ παράλληλα επιστράτευσε κατά την προσφιλή του τακτική τον κοινωνικό αυτοματισμό προκειμένου να δικαιολογήσει την ποινικοποίηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος. «Εκτιμώ και ελπίζω ότι η απεργία θα κηρυχθεί παράνομη, έτσι ώστε οι εξετάσεις να διεξαχθούν κανονικά και να σταματήσουμε να είμαστε όμηροι τέτοιων ξεπερασμένων συνδικαλιστικών αντιλήψεων» είπε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χαράσσοντας τη «γραμμή πλεύσης».

«Αμ΄ έπος αμ΄ έργον» που λέγανε και οι αρχαίοι μας πρόγονοι ή «εδώ και τώρα», δηλαδή, ή ποιητικά «ατάκα κι επί τόπου».. Η στάση εργασίας της ΟΛΜΕ κρίθηκε παράνομη από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.

Όμως γιατί η ΟΛΜΕ κήρυξε στάση εργασίας; Ποια είναι η αλήθεια που κρύβεται επιμελώς από τα λόγια της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ και από τα κυρίαρχα ΜΜΕ;

Πρότυπα – Πειραματικά: Πολιτική μάρκετινγκ για τις σχολικές μονάδες

Πρόσφατα το ΥΠΑΙΘ αποφάσισε να διπλασιάσει τον αριθμό των λεγόμενων Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων μετατρέποντας, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων κάποια γενικά σχολεία σε Πρότυπα ή Πειραματικά.

Το ΥΠΑΙΘ, σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσει τις συνήθεις κοινοτοπίες με τις οποίες τρέφεται η κοινή γνώμη, σημείωσε ότι «στόχος μας είναι τα Πρότυπα και τα Πειραματικά Σχολεία να συμβάλλουν στον καλύτερο εκπαιδευτικό σχεδιασμό και την πιλοτική εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής, ώστε να καλλιεργηθούν και διαχυθούν οι βέλτιστες εκπαιδευτικές μέθοδοι, πρακτικές και εργαλεία σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα. Με τον τρόπο αυτό αναβαθμίζεται η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης για κάθε μαθητή και μαθήτρια».

Ωστόσο όταν κανείς αποφασίσει να εκχερσώσει το χωράφι των ψεμάτων και των εξαπατήσεων ανακαλύπτει ότι η γενίκευση των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων  δεν είναι ξεκομμένη από την υπόλοιπη αντιεκπαιδευτική πολιτική. Συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια να ενισχυθεί η διαφοροποίηση, η πολυκατηγοριοποίηση, η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων. Πέρα από την παραπάνω σύνδεσή της είναι σαφές ότι έχει και αρνητικές επιπτώσεις στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, αλλά και στους μαθητές των σχολείων αυτών.

Το ιδεολογικό «πρετ-α-πορτέ» του ΥΠΑΙΘ

Σε αντίθεση με όσα προβλέπονται από το νέο ΦΕΚ για τα Πρότυπα –Πειραματικά είναι επιστημονικά παραδεκτό ότι τα πειραματικά σχολεία θα πρέπει να είναι συνδεδεμένα  με τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα ώστε να  εφαρμόζουν τα προτεινόμενα από αυτά  προγράμματα με βάση την παιδαγωγική έρευνα σε προσδιορισμένο χρονικό πλαίσιο  σε τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα μαθητών. Τυχαίο πρέπει να είναι και το δείγμα των διδασκόντων σε αυτά. Επίσης, επιβάλλεται η περιοδική μετατροπή σχολείων της Δημόσιας εκπαίδευσης σε Πειραματικά. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να συμβάλουν στην  ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης  σε όλη τη Δημόσια εκπαίδευση.

Έχουν καμιά σχέση τα παραπάνω με όσα προωθεί το ΥΠΑΙΘ; Όχι, βέβαια!

Στη συγκεκριμένη επιλογή αποτυπώνουν τον πυρήνα της ιδεολογίας τους, τη ζούγκλα του  ανταγωνισμού, το ένα σχολείο αντίπαλο στο άλλο, εκπαιδευτικούς ενάντια σε εκπαιδευτικούς. Πρόκειται για το γνωστό νεοφιλελεύθερο σχέδιο της κυβερνητικής πολιτικής που βασίζεται στην ιδιωτικοποίηση και στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών και στη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ουσιαστικά η ίδρυση προτύπων σχολείων αποτελεί μία εκ των προτέρων κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.

Η γενίκευση των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων σε κάθε περιοχή, η επιλογή και η συγκέντρωση των «καλών» μαθητών αντικειμενικά υποβαθμίζει το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμει το μαθητικό δυναμικό, καταργεί τα γεωγραφικά όρια, ανοίγει το δρόμο για την επιλογή σχολείου από τους γονείς. Αντικειμενικά ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα. 

Είναι φανερό ότι την ίδια ώρα που το υπουργείο και κυβέρνηση επιχειρούν να «ξύσουν» τον δημόσιο, καθολικό και δωρεάν χαρακτήρα των δημόσιων σχολείων, από την άλλη φροντίζουν να φτιάξουν ειδικά σχολεία για λίγους και εκλεκτούς, που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με τις προδιαγραφές των ακριβών ιδιωτικών.

Αυτή την πολιτική προσπάθησαν οι εκπαιδευτικοί να φρενάρουν με τη στάση τους. Να αποκαλύψουν τα «σχολικά ιερογλυφικά» του ΥΠΑΙΘ  στην κοινωνία και να δημιουργήσουν ρωγμές στην δημιουργία σχολείων που θα μοιάζουν με σχολές κολύμβησης όπου θα τα καταφέρνουν μόνο τα ψάρια, όσοι, δηλαδή, έχουν έτοιμες τις μορφωτικές αποσκευές από το σπίτι. .

Η Κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ προβάλλουν τις απεργίες σαν κρίση σεληνιασμού προκειμένου να επιβληθεί «σιγή νεκροταφείου» στην εκπαίδευση και ένα ασφυκτικό «κορσέ» σε εκπαιδευτικούς και μαθητές.