Την αμέριστη συμπαράστασή τους στον μεγαλειώδη αγώνα των φοιτητών, που μπαίνει στην 7^η εβδομάδα του, και τη βεβαιότητα ότι, ακόμη κι αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, θα ανατραπεί από τις μαζικές κινητοποιήσεις που θα συνεχιστούν εξέφρασαν οι εκπρόσωποι 12 Συλλόγων ΔΕΠ στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο τη Δευτέρα 26/2.

Το 1965 η κοινωνία υπερασπιζόταν το άρθρο 114 και σήμερα καλείται να υπερασπιστεί το άρθρο 16. Σήμερα παραβιάζεται το άρθρο 16, αύριο τί; αναρωτήθηκαν

Οι καθηγητές υπογράμμισαν ότι πρώτη φορά ξεκινούν κινητοποιήσεις εν μέσω εξεταστικής περιόδου, πράγμα που δείχνει τη σοβαρότητα του διακυβεύματος. «Οι φοιτητές και οι φοιτήτριές μας δεν είναι αλήτες, μας έδωσαν ένα τεράστιο μάθημα με την αγωνιστικότητα και την ενάργειά τους, δίνουν τον αγώνα του 114 της γενιάς τους». Το 2006-2007 ήταν ακριβώς ένα μεγαλειώδες κίνημα που ανέτρεψε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Νόμοι που έχουν ψηφιστεί έμειναν στα χαρτιά, όπως το ν/σ Διαμαντοπούλου του 2010 λόγω μαζικών κινητοποιήσεων. Το 1977 ψηφίστηκε ο νόμος 815 και το 1978 μετά από μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις η ΝΔ τον πήρε πίσω. Υπάρχουν νόμοι οι οποίοι στην πορεία απονομιμοποιήθηκαν. Θα ακολουθηθούν όλες οι νόμιμες οδοί, η αντίσταση προέρχεται από μαζικές συλλογικές διαδικασίες και εκεί θα παρθούν οι αποφάσεις, σημείωσαν οι καθηγητές.

Το νομοσχέδιο, τόνισαν, δεν θεραπεύει κανένα πρόβλημα, είναι αντισυνταγματικό και μετατρέπει το δικαίωμα της πανεπιστημιακής μόρφωσης σε εμπόρευμα. Οι σκοποί του ν/σ είναι τρεις, το άνοιγμα της αγοράς, η περαιτέρω χειραγώγηση της έρευνας και η συρρίκνωση της κοινωνικής κινητικότητας. Υγεία, Παιδεία, Μεταφορές διαλύονται, πού πάνε οι πόροι; Οι μισθοί στην Παιδεία όπως και στην Υγεία απαξιώνονται και είναι σαν η Πολιτεία να λέει «ας μην είστε τόσο ανταποδοτικοί και θα βρείτε πόρους με άλλους τρόπους», ανέφεραν.

Πρόκειται για συνταγματική εκτροπή, αλλά ακόμη κι αν υπήρχε αναθεώρηση θα ήμασταν αντίθετοι, δηλώνουν οι καθηγητές που καταγγέλλουν επίσης το γεγονός ότι η διαβούλευση για το ν/σ διήρκεσε μόνο 10 μέρες.

Μόνο κερδοσκοπικός θα είναι ο λόγος που ιδιωτικά ή δημόσια πανεπιστήμια θα ανοίξουν παραρτήματα στην Ελλάδα για να χρηματοδοτηθεί το μητρικό πανεπιστήμιο.

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα διεκδικήσουν δημόσια χρηματοδότηση και θα την πάρουν, όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Η πολιτεία θα αποποιηθεί τις ευθύνες της χρηματοδότησης των δημόσιων πανεπιστημίων λόγω «αθέμιτου ανταγωνισμού» όπως έγινε με την Ολυμπιακή. Αφού μειωθεί ο φοιτητικός πληθυσμός δεν θα χρειάζεται υψηλή χρηματοδότηση για τα δημόσια πανεπιστήμια, τονίζουν

Οι χαμηλές βάσεις εισαγωγής στις κεντρικές πόλεις θα είναι σε βάρος των πανεπιστημίων της περιφέρειας.

Η ασυδοσία στην αγορά της στέγης για τα πανεπιστήμια της περιφέρειας σε συνδυασμό με την ελάχιστη βάση εισαγωγής θα δημιουργήσει μια εφιαλτική κατάσταση. Όταν πρέπει ο φοιτητής να δίνει πάνω από 1.000 ευρώ το μήνα για να σπουδάσει στην περιφέρεια θα οδηγηθεί ο κόσμος στα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Αθήνας, ώστε να γλιτώσει το κόστος της μεταστέγασης.

Το 2022 οι δαπάνες του ΑΕΠ για την Παιδεία ήταν 4%. Αυτή τη στιγμή το ποσοστό του ΑΕΠ για την Ανώτατη εκπαίδευση είναι το προτελευταίο στους 27, ενώ η δαπάνη ανά φοιτητή φέρνει την Ελλάδα στην τελευταία θέση.

Τα τελευταία 12 χρόνια υπήρξε αθροιστική απώλεια χρηματοδότησης των ΑΕΙ της τάξης του 6,1 δισ. ευρώ.

Δύο είναι τα μεγάλα προβλήματα των ΑΕΙ. Πρώτον η υποχρηματοδότηση. Με βάση τα τελευταία στοιχεία της Eurostat η Ελλάδα είναι προτελευταία σε δαπάνες του ΑΕΠ για  την Παιδεία. Υπήρξε 25% μείωση του ΑΕΠ από την εποχή των μνημονίων που στα πανεπιστήμια σήμαινε μειώσεις της τάξης του 70%. Και δεύτερον, το πάρα πολύ επιθετικό νομικό πλαίσιο από το 2002 με τον νόμο Κεραμέως.

Ένα από τα προπαγανδιστικά επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι το 80% των άρθρων του ν/σ αφορά το δημόσιο πανεπιστήμιο  Με ποιο περιεχόμενο όμως;

Την περίοδο 2008-2020 χάθηκαν πάνω από 8.000 θέσεις εργασίας εκ των οποίων 1.800 θέσεις ΔΕΠ. Σύμφωνα με το άρθρο 77 του ν/σ έως το 2030 θα γίνονται προσλήψεις μόνο στις θέσεις όσων συνταξιοδοτούνται.

Ενώ τα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας έχουν τα αυστηρότερα κριτήρια λειτουργίας στην Ευρώπη, με το άρθρο 132 οποιοδήποτε πανεπιστήμιο, μέσω εταιρείας ειδικού σκοπού, μπορεί να προχωρήσει στην ίδρυση ιδιωτικών-κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Το μόνο που απαιτείται είναι αυτοτελές κτίριο, πρόγραμμα σπουδών, 9 καθηγητές, 1 μέλος ΔΕΠ, 1 φύλακας και 1 γραμματέας.

Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη γλώσσα στην οποία θα γίνεται η διδασκαλία. Ως τώρα αρκούσε ένα Β2 – Lower Ελληνικών για να παρακολουθήσουν οι αλλοδαποί τα μαθήματα. Στο ν/χ προβλέπεται ότι θα πρέπει οι καθηγητές να κάνουν το μάθημα σε άλλη γλώσσα αν οι μαθητές δεν διαθέτουν αυτή την πιστοποίηση.

Το ν/σ που κατατέθηκε είναι χειρότερο από εκείνο που παρουσιάστηκε. Έχει αφαιρεθεί η υποχρέωση ανάρτησης στοιχείων των καθηγητών, έχει αφαιρεθεί το ανώτατο όριο των 12 ωρών διδασκαλίας και τέλος, το ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα μπορεί να διδάσκει σχεδόν εξολοκλήρου εξ αποστάσεως.

Μόνο το 70% του προσωπικού των ιδιωτικών πανεπιστημίων απαιτείται να έχουν διδακτορικό τίτλο, ενώ τα δημόσια πανεπιστήμια κρίνονται κάθε 3ετία και έχουν εισαχθεί αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης.

Δημόσιο, Δωρεάν, Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Το δημοκρατικό έχει ήδη χαθεί, παλεύουμε για τα άλλα δύο. Να μην γίνουν τα πανεπιστήμια ιδιωτικά, αυταρχικά εκπαιδευτήρια, σημείωσαν οι καθηγητές και δήλωσαν αποφασισμένοι να σταθούν στο πλευρό των φοιτητών τους και να παλέψουν ώστε η ανατροπή του ν/σ να γίνει θέμα ολόκληρης της κοινωνίας.

Γεωργία Μυλωνάκη για τον Πρόλογο