Γ. Μπουρνάζης ετών 15, Α. Παπαγγελή, ετών 19, Θ. Πλακιά, ετών 20,  Χ. Πλακιά ετών 20,  Α. Κουτσόπουλος, ετών 21… και ο θάνατος δεν έχει τέλος.  Η αυγή σήμανε προδοσία,  τα όνειρά τους ξεψύχησαν στις ράγες των τρένων στην νεοφιλελεύθερη γη της επαγγελίας. Οι κραυγές τους πνίγηκαν μέσα σε ονειρώξεις ανάπτυξης. Η χώρα τρώει τα παιδιά της, μεθοδικά, συντονισμένα, αναίτια. Οι τηλεπερσόνες κραυγάζουν στα παράθυρα και δογματίζουν  για το δίκιο των κρατούντων. Πληρωμένη ιδιωτεία, τηλεζωή και θάνατος. Και η δικαιοσύνη τους τυφλή ντύνεται την τήβεννο της αδικίας.

Πάρε, όταν φτάσεις. Δεν έφτασε ποτέ, γιατί στη χώρα του τα πάντα ιδιωτικοποιούνται, γιατί οι κυβερνήσεις ψηφίζουν μνημόνια, γιατί οι πολίτες ιδιωτεύουν και αδιαφορούν. Η άνοιξη εκτελέστηκε στα Τέμπη, γιατί η ζωή είναι φθηνότερη από ένα εισιτήριο και η χώρα αναπτύσσεται. Airbnb, Ελληνικό, πανάκριβη κατοικία και προσεχώς νερό, σε ένα κρεσέντο πολιτικού κυνισμού, ανοησίας και αναλγησίας. Και ο πρωθυπουργός μας δεν ήξερε, δεν ρώταγε, περαστικός από τη χώρα, ενέσκηψε αυτός και το σινάφι του σαν τις πληγές του Φαραώ.

Ψηφιακά επιτύμβια, μακάβριες λίστες οριστικά απόντων, ζωές- θυσία στον Μινώταυρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αποστήματα των καιρών. Η γενιά του Άνυτου, του Μέλητου και του Λύκωνα, το τέλμα της ιστορίας. Κανένα σύνθημα δεν στοιχειώνει τον ύπνο τους, ούτε το ανεπίδοτο μήνυμα του μικρού που δεν έφτασε, που δεν πρόφτασε να βεβαιώσει ότι τα εγκλήματα δεν μένουν ατιμώρητα, ότι τα όνειρα κάποτε παίρνουν εκδίκηση και ότι ο αλαζόνας Κρέοντας υποκύπτει σεμνά στο δίκιο της σκοτωμένης Αντιγόνης.

Μαρία Τσαφαρά

φιλόλογος στο 16ο Γυμνάσιο Περιστερίου

΄μέλος ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας

με την παράταξη Αγωνιστικές Παρεμβάσεις