Η όξυνση των διαξιφισμών κυβέρνησης – αντιπολίτευσης, επιδρούν και μέσα στις γραμμές του κυβερνητικού στρατοπέδου και κυρίως αναπτύσσουν ένα δυσμενές κοινωνικό κλίμα για την κυβέρνηση. Για την αναχαίτισή του η κυβέρνηση Τσίπρα αναγκάζεται να επιστρατεύσει όπλα μετάθεσης του

επίκεντρου της πολιτικής ατζέντας και αντιπαράθεσης. Επανενεργοποιεί το “όπλο” των σκανδάλων του “παλιού συστήματος” ανεβάζοντας σε πρώτη δόση στην πολιτική σκηνή το σκάνδαλο Παπαντωνίου. Επαναφέρει το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης που το είχε ανοίξει και το 2016, όταν πάλι η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου της δημιουργούσε πιέσεις, και προσπαθεί να μεταθέσει την πολιτική συζήτηση σε άλλο πεδίο. Να εγκλωβίσει σ’ αυτό την αντιπολίτευση θέτοντας προτάσεις “ανάκτησης της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα” και διασφάλισης της πολιτικής σταθερότητάς του (προτάσεις για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, συνέχεια κυβερνήσεων κλπ.). Να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από τα επίμαχα ζητήματα που μεγαλώνουν τη λαϊκή δυσφορία και να φτιασιδώσει την κυβερνητική πολιτική με δημοκρατικά ψευτομερεμέτια (“δημοψηφίσματα με λαϊκή πρωτοβουλία”, “εξορθολογισμό των σχέσεων κράτους – εκκλησίας” (όχι χωρισμό κράτους εκκλησίας), “προστασία δημοσίων αγαθών” την ώρα που διευρύνει τις ιδιωτικοποιήσεις με νόμους κλπ.).

Παράπλευρα ανοίγει με προεκλογική σκοπιμότητα και άλλα θέματα αντιδεξιάς “δημοκρατικής ευαισθησίας”, όπως ο φάκελος της Κύπρου.

Παράλληλα με αυτές τις προσπάθειες που κάνει για την αναστήλωση του φθαρμένου πολιτικού προφίλ της, η κυβέρνηση γνωρίζει πως η τύχη της σε καθοριστικό βαθμό θα ρυθμιστεί από το πώς οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, πάνω στις οποίες έχει στηριχθεί και προσφέρει υπηρεσίες, θα διαμορφώσουν τη στάση τους απέναντί της. Πώς δηλαδή, θα σταθεί η ΕΕ απέναντι στα σενάρια του κρατικού Προϋπολογισμού της, πώς θα οδηγήσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκοί τα πράγματα στις υποθέσεις της εξωτερικής πολιτικής και των εθνικών θεμάτων κλπ.

Ωστόσο, ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να ζει σε μια ζοφερή πραγματικότητα μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων, τεράστιας ανεργίας και οικονομικής εξουθένωσης, που όχι μόνο δεν την άμβλυνε αλλά αντίθετα την ενέτεινε και τη συνεχίζει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Βλέπει μπροστά τους μισθούς και τα μεροκάματα ισοπεδωμένους, τα φορολογικά χαράτσια να αβγαταίνουν, οι τιμές στο ρεύμα και στο πετρέλαιο να ανεβαίνουν, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις να πληθαίνουν και να γίνονται πιο απειλητικές για τον πολύ κόσμο, καθώς μάλιστα προωθείται για μέχρι τέλους του χρόνου ένα πρόγραμμα μείωσης των “κόκκινων δανείων” κατά 15-20 δις !

prologos.gr