Μόνο ως προσχηματική και υποκριτική μπορεί να θεωρηθεί η «ευαισθησία» του Υπουργείου Παιδείας στο θέμα της μη πραγματοποίησης για φέτος των προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων στα Γυμνάσια και τα Λύκεια της χώρας.

Και το λέμε αυτό καθώς φαίνεται ότι το ΥΠΑΙΘ ικανοποίησε, επιτέλους, ένα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά δίκαιο αίτημα της ΟΛΜΕ, καθώς και των Ενώσεων Γονέων και των συλλογικοτήτων των μαθητών.

Ωστόσο, είναι φανερό, ότι η υποχώρηση του ΥΠΑΙΘ στο θέμα των προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων, σε ένα θέμα, δηλαδή, που είναι για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας η «ιερή αγελάδα» της εκπαίδευσης (όπως το ίδιο, βέβαια, την αντιλαμβάνεται) δεν τροφοδοτήθηκε από καμιά παιδαγωγική ευαισθησία, αλλά κυρίως από μια διάθεση κατευνασμού των μαθητών και των οικογενειών τους που είναι στα «κάγκελα» με την πολιτική του υπουργείου, τόσο στο θέμα της διαχείρισης της πανδημίας στα σχολεία όσο και στο θέμα των συνεχών αντιεκπαιδευτικών παρεμβάσεων.

Και πως μπορεί η μη πραγματοποίηση των εσωτερικών αυτών εξετάσεων να είναι προϊόν της ευαισθησίας του υπουργείου Παιδείας όταν το ίδιο νομοθετεί την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και κόβει χιλιάδες θέσεις εισακτέων από τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, οδηγώντας τους «αποτυχόντες» στους επιχειρηματίες της γνώσης, τους κολεγιάρχες;

Και ποια παιδαγωγική και εκπαιδευτική ευαισθησία μπορεί να έχει το υπουργείο Παιδείας όταν στη γωνία περιμένει η περίφημη Τράπεζα Θεμάτων που θα κάνει τη φοίτηση στο Λύκειο και την πρόσβαση στις Ανώτατες Σχολές ένα ακριβό σπορ μόνο για αυτούς που θα αντέχουν οικονομικά την πλήρη φροντιστηριοποίηση του Λυκείου;

Έτσι είναι τα πράγματα και μπορεί να τα αντιληφθεί όποιος έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του.