Χρήστος Κάτσικας

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ 12ΧΡΟΝΟΥΣ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται σε πολλές περιοχές της χώρας οι αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας μετά την ανακοίνωση από το ΥΠΑΙΘ μετατροπής 50 σχολικών μονάδων σε Πρότυπα –Πειραματικά,  με την γνωστή τακτική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε») και παρά την αρνητική απόφαση των Συλλόγων Διδασκόντων, των μαθητών και των γονέων τους.

Στη Μαγνησία, στη Λάρισα, στην Λευκάδα, στην Ηλεία, στα Τρίκαλα, στη Φθιώτιδα, στο Ρέθυμνο, στην Κόρινθο, στα Χανιά, στην Αρκαδία, στην Κέρκυρα, στη Μεσσηνία, στην Εύβοια, στην Ξάνθη, στη Χίο, στον Πειραιά κλπ εκπαιδευτικοί μαζί με μαθητές και γονείς έχουν ξεσηκωθεί και ζητούν να μην υλοποιηθεί η απόφαση του ΥΠΑΙΘ

Στην παραπλανητική του γλώσσα το ΥΠΑΙΘ σημείωσε ότι «στόχος μας είναι τα Πρότυπα και τα Πειραματικά Σχολείανα συμβάλλουν στον καλύτερο εκπαιδευτικό σχεδιασμό και την πιλοτική εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής, ώστε να καλλιεργηθούν και διαχυθούν οι βέλτιστες εκπαιδευτικές μέθοδοι, πρακτικές και εργαλεία σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα. Με τον τρόπο αυτό αναβαθμίζεται η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης για κάθε μαθητή και μαθήτρια».

Προφανώς αν υπήρχε ζυγαριά ευαίσθητη στο φως θα έβλεπες τον δίσκο με την εξαπάτηση να τινάζεται στον αέρα! Γιατί και μόνο ο τρόπος που προωθήθηκε η μετατροπή των σχολείων σε Πρότυπα – Πειραματικά είναι ενδεικτικός για το αν ο στόχος είναι η αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

Να το ξεκαθαρίσουμε: Η γενίκευση των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων (που «πατάει» πάνω στα ιδεολογικά χνάρια του αντίστοιχου νομοθετήματος της Άννας Διαμαντοπούλου η οποία το 2011, με το νόμο 3966 άλλαξε άρδην το θεσμικό πλαίσιο των πειραματικών σχολείων) δεν είναι ξεκομμένη από την υπόλοιπη αντιεκπαιδευτική πολιτική. Συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια να ενισχυθεί η διαφοροποίηση, η πολυκατηγοριοποίηση, η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων. Πέρα από την παραπάνω σύνδεσή της είναι σαφές ότι έχει και αρνητικές επιπτώσεις στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, αλλά και στους μαθητές των σχολείων αυτών.

Να πούμε στο σημείο αυτό ότι, η Νίκη Κεραμέως, «πατάει» πάνω στα ιδεολογικά χνάρια του αντίστοιχου νομοθετήματος της Άννας Διαμαντοπούλου η οποία το 2011, με το νόμο 3966 άλλαξε άρδην το θεσμικό πλαίσιο των πειραματικών σχολείων.

Οι πραγματικές στοχεύσεις

Μέσα στο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο 4692/2020 που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ τον Ιούνιο του 2020 με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου και άλλες διατάξεις», και το ΦΕΚ 776/26-2-2021 με θέμα «Χαρακτηρισμός δημόσιων σχολικών μονάδων ως Πρότυπων ή Πειραματικών Σχολείων» περιλαμβάνεται η δημιουργία νέων Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων, ως σχολεία των «αρίστων».

Σε αντίθεση με όσα προβλέπονται από το νέο ΦΕΚ είναι επιστημονικά παραδεκτό στην εκπαιδευτική κοινότητα ότι τα πειραματικά σχολεία θα πρέπει να είναι συνδεδεμένα  με τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα ώστε να  εφαρμόζουν τα προτεινόμενα από αυτά  προγράμματα με βάση την παιδαγωγική έρευνα σε προσδιορισμένο χρονικό πλαίσιο  σε τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα μαθητών. Τυχαίο πρέπει να είναι και το δείγμα των διδασκόντων/ουσών σε αυτά. Επίσης, επιβάλλεται η περιοδική μετατροπή σχολείων της Δημόσιας εκπαίδευσης σε Πειραματικά. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να συμβάλουν στην  ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης  σε όλη τη Δημόσια εκπαίδευση.

Έχουν καμιά σχέση τα παραπάνω με όσα προωθεί το ΥΠΑΙΘ; Όχι, βέβαια!

Στη συγκεκριμένη επιλογή αποτυπώνουν τον πυρήνα της ιδεολογίας τους, τη ζούγκλα του  ανταγωνισμού, το ένα σχολείο αντίπαλο στο άλλο, εκπαιδευτικούς ενάντια σε εκπαιδευτικούς. Πρόκειται για το γνωστό νεοφιλελεύθερο σχέδιο της κυβερνητικής πολιτικής που βασίζεται στην ιδιωτικοποίηση και στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών και στη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ουσιαστικά η ίδρυση προτύπων σχολείων αποτελεί μία εκ των προτέρων κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.

Η γενίκευση των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων σε κάθε περιοχή, η επιλογή και η συγκέντρωση των «καλών» μαθητών αντικειμενικά υποβαθμίζει το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμει το μαθητικό δυναμικό, καταργεί τα γεωγραφικά όρια, ανοίγει το δρόμο για την επιλογή σχολείου από τους γονείς. Αντικειμενικά ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα. 

Αλλά ας δούμε τι περιλαμβάνει ο σχεδιασμός του ΥΠΑΙΘ:

Τα σχολεία αυτά θα διοικούνται από μια ειδική, πανίσχυρη Διοικούσα Επιτροπή (Δ.Ε.Π.Π.Σ.) που διορίζεται εξολοκλήρου από το υπουργείο και αποφασίζει για όλα τα ζητήματα, όλων των Προτύπων – Πειραματικών Σχολείων της χώρας: Για τον τρόπο επιλογής των μαθητών, για την επιλογή των διευθυντών και των εκπαιδευτικών των σχολείων, για το ωρολόγιο πρόγραμμα, τη διδακτέα ύλη, τον τρόπο και τις μεθόδους διδασκαλίας, ακόμα και για τη χρηματοδότηση των σχολείων. 

Θα αξιολογεί τα Πρότυπα – Πειραματικά Σχολεία και θα αποφασίζει αν θα παραμείνουν τέτοια ή αν θα εκπέσουν σε κοινά σχολεία. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. μεριμνά «για την προσέλκυση δωρεών, χορηγών και κάθε είδους παροχών», όπως αναφέρει ο νόμος.

Όσες σχολικές μονάδες μετατραπούν σε Πρότυπα (αφορά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) και Πειραματικά (αφορά τα δημοτικά σχολεία) ουσιαστικά θα υπάρξουν οι εξής αρνητικές ανακατατάξεις:

1. Στα σχολεία αυτά θα υπάρχει μια διαρκής αξιολόγηση των πάντων, που θα κάνει ασφυκτική την σχολική καθημερινότητα. Αναφερόμαστε βεβαίως στην αξιολόγηση – θηλειά που επιχειρεί να επιβάλλει η Νίκη Κεραμέως αυτή την περίοδο στα γενικά σχολεία και συναντάει την καθολική αντίσταση των εκπαιδευτικών.

2. Στα σχολεία που θα γίνουν Πρ. – Πειρ. Σχ. χάνονται οι οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών που είναι οριστικά τοποθετημένοι στο συγκεκριμένο σχολείο, όπως προβλέπεται στις παραγράφους 15 και 16 στο Άρθρο 19 του Ν.4692. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί μπορούν να παραμείνουν στο σχολείο με διετή θητεία, «προκειμένου να επιμορφωθούν και προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις. Στο τελευταίο έτος της θητείας τους αξιολογούνται, όσοι αξιολογηθούν θετικά συνεχίζουν την τετραετή θητεία τους, όσοι αξιολογηθούν αρνητικά ή δεν θελήσουν να αξιολογηθούν χάνουν την οριστική τους τοποθέτηση και τοποθετούνται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα, συγκρινόμενοι με τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς, με βάση το σύνολο των μονάδων μετάθεσης και τις δηλώσεις προτίμησής τους σε κενές οργανικές θέσεις σχολείων της ίδιας ομάδας και, όπου αυτό δεν είναι δυνατόν, σε κενές θέσεις σχολείων όμορης ομάδας της ίδιας περιοχής μετάθεσης.»

Το ΥΠΑΙΘ θέλει σχολεία για λίγους και εκλεκτούς και σχολεία για την πλέμπα

Με λίγα λόγια οι εκπαιδευτικοί αντί να επικεντρωθούν στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα ωθούνται σε ένα ατέρμονο κυνήγι προσόντων, προκειμένου να διατηρήσουν την έτσι κι αλλιώς επισφαλή θέση τους.

3. Τα εργασιακά δικαιώματα ακόμα και το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών τίθεται υπό αμφισβήτηση, αφού το ΥΠΑΙΘ μπορεί να το τροποποιεί κατά το δοκούν (παράγραφο 23 του Άρθρου 19).

4. Μετατρέπεται ο ρόλος του συντονιστή εκπαιδευτικού έργου σε αξιολογητή αφού αυτός είναι που θα διενεργεί την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (άρθρο 20 παρ. 3β του Ν. 4692/2020).

5. Η επιλογή των μαθητών δε θα γίνεται σύμφωνα με τη διεύθυνση κατοικίας. Οι μαθητές, (μιλάμε και για αποφοίτους Δημοτικού Σχολείου!) καλούνται να δώσουν εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα πρότυπα Γυμνάσια, ενώ για την εισαγωγή στα Πειραματικά σχολεία θα πραγματοποιείται κλήρωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.. Στα σχολεία αυτά επομένως καταργούνται τα γεωγραφικά όρια της περιοχής τους χάνοντας την χωροθέτησή τους ως προς το μαθητικό δυναμικό του  κάθε σχολείου. Γίνεται υποχρεωτική μετακίνηση των μαθητών στις όμορες σχολικές μονάδες, με τις όποιες συνέπειες στην ψυχολογία των μετακινούμενων μαθητών, στην εκπαιδευτική τους διαδικασία,  αλλά και στον οικογενειακό προγραμματισμό. Οι εξετάσεις για την εισαγωγή στα Πρότυπα και Πειραματικά Γυμνάσια φέρνουν γονείς και μαθητές σε απόγνωση, καθώς τα παιδιά του δημοτικού αναγκάζονται να καταφεύγουν σε φροντιστήρια από τόσο μικρή ηλικία προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των διαγωνισμών. 

6. Τέλος, για τα σχολεία αυτά θεσμοθετείται η προσέλκυση χορηγών (άρθρο 23), η συμμετοχή του δήμου, του συλλόγου γονέων, συλλόγων αποφοίτων (βλέπε Αρσάκειο κτλ), αλλά και εξωσχολικών «προσωπικοτήτων» μέσω του Συμβούλιου στήριξης του σχολείου (Άρθρο 22). Αυτό αποφασίζει για θέματα που σχετίζονται με την προσφορά του σχολείου στην τοπική κοινωνία, μεριμνά για θέματα που σχετίζονται με την υλικοτεχνική υποδομή και τους οικονομικούς πόρους του σχολείου, καθώς και με την αξιοποίηση και διάθεση των οικονομικών πόρων της σχολικής μονάδας, πέραν όσων διαχειρίζεται η αρμόδια Σχολική Επιτροπή.

Η Ανάπτυξη ήρθε! Δημιουργία νέων «φροντιστηριακών υπηρεσιών» … για 12χρονους!

«Στηριζόμενοι στις παραπάνω αρχές, σχεδιάσαμε τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα για τις εξετάσεις εισαγωγής στα Πρότυπα Σχολεία (Γυμνασίων & Λυκείων)»

 «Η εισαγωγή σε ένα Πρότυπο Σχολείο είναι ένας ιδιαίτερα μεγαλεπίβολος στόχος, ο οποίος κοντά μας γίνεται πραγματοποιήσιμος, καθώς το παιδί προετοιμάζεται γνωστικά αλλά και ψυχολογικά»

«Οι προσομοιώσεις αποτελούν την κορύφωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας “Στοχεύω Πρότυπο”, καθώς οι μαθητές εκπαιδεύονται στον τρόπο και τις συνθήκες των εξετάσεων, ώστε να αποκτήσουν τεχνογνωσία στον τρόπο γραφής και παρουσίασης γραπτού».

(Γνωστές αλυσίδες φροντιστηρίων)

Η επιλογή των μαθητών δε θα γίνεται σύμφωνα με τη διεύθυνση κατοικίας. Οι μαθητές, (μιλάμε και για αποφοίτους Δημοτικού Σχολείου!) καλούνται να δώσουν εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα πρότυπα Γυμνάσια, ενώ για την εισαγωγή στα Πειραματικά σχολεία θα πραγματοποιείται κλήρωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται..

Στα σχολεία αυτά επομένως καταργούνται τα γεωγραφικά όρια της περιοχής τους χάνοντας την χωροθέτησή τους ως προς το μαθητικό δυναμικό του  κάθε σχολείου. Γίνεται υποχρεωτική μετακίνηση των μαθητών στις όμορες σχολικές μονάδες, με τις όποιες συνέπειες στην ψυχολογία των μετακινούμενων μαθητών, στην εκπαιδευτική τους διαδικασία,  αλλά και στον οικογενειακό προγραμματισμό.

Οι εξετάσεις για την εισαγωγή στα Πρότυπα και Πειραματικά Γυμνάσια φέρνουν γονείς και μαθητές σε απόγνωση, καθώς τα παιδιά του δημοτικού αναγκάζονται να καταφεύγουν σε φροντιστήρια από τόσο μικρή ηλικία προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των διαγωνισμών. 

Μια ματιά να ρίξει μόνο κάποιος στα φροντιστήρια θα διαπιστώσει εδώ και κάμποσο καιρό ένα μεγάλο μέρος της πελατείας τους αποτελούν πλέον 12χρονοι μαθητές!