“Μου πετούσε καυτό λάδι πάνω στα χέρια , μου προκαλούσε εγκαύματα με καυτή σπάτουλα, με εξύβριζε σκαιότατα ενώ επίσης κατάφερε κλωτσιά στο τραυματισμένο μου πόδι”. Αυτά κι άλλα κατήγγειλε ο 19χρονος που έκανε πρακτική στο εστιατόριο του Έκτορα Μποτρίνι στην Κέρκυρα. Όταν ο σεφ ρωτήθηκε ανέφερε :” Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται. Όλοι γελάνε μ’ αυτά που ακούνε. Όταν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος, φεύγει. Κανείς δεν τον κράταγε με το ζόρι”.

Κανείς δε γελάει, Μποτρίνι. Κανείς δε γελά με καταγγελία που αφορά βασανισμό. Βασανισμό ανθρώπου. Ίσως μόνο εσύ. Εσύ που όπως αναφέρεται στην καταγγελία του νέου, τον εκβίασες πως αν φέρει στο φως της δημοσιότητας αυτά που έγιναν στον χώρο εργασίας δεν θα ξαναβρεί ποτέ δουλειά ως μάγειρας. Ε, μάντεψε. Τα ανέφερε. Ακόμα κι αν ήξερε πως δεν θα βρει δουλειά. Επειδή κάποιοι από εμάς δεν φοβόμαστε τους βασανιστές, Μποτρίνι. Και θα βοηθήσουμε και κείνους που φοβούνται, να μιλήσουν, Μποτρίνι. Τράβα στην κουζίνα σου, Μποτρίνι. Μαγείρεψε για τον εαυτό σου, Μποτρίνι. Γιατί τα μαγαζιά σου αργά ή γρήγορα θα κλείσουν, Μποτρίνι. Κατάλαβες, Μποτρίνι; Θα κλείσουν. Και θα κλείσουν γιατί δεν ήταν εργατικό ατύχημα που συνέβη στο μαγαζί σου.
Ηταν βασανισμός.Βασανιστήριο. Ήταν Νταχάου, Μποτρίνι. Κολαστήριο.
Στους Μποτρίνι της γης, εμείς, απαντάμε με εργατική αλληλεγγύη.

Γιάννα Κουκά (fb)

Διάβασε και αυτό:

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το