Με την συμπλήρωση ενός χρόνου από το ξέσπασμα της πανδημίας στην χώρα μας, και με το τρίτο κύμα να κορυφώνεται, σπάζοντας τα ρεκόρ σε κρούσματα και θανάτους, γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο με στόχο την υγεία του λαού, ενισχύοντας δηλαδή το σύστημα υγείας ή παίρνοντας μέτρα πρόληψης σε χώρους δουλειάς και σε ΜΜΜ, αλλά ως μόνη «λύση» που είχε να επιδείξει απέναντι στην πανδημία ήταν το lockdown, τα πρόστιμα, η καταστολή και η τρομοκρατία. Φυσικά μην ξεχάσουμε το πιο σημαντικό όπλο απέναντι στον ιό, την ατομική ευθύνη!

Και αν από την μία η ανυπαρξία των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων όλο αυτό το διάστημα, έχει οδηγήσει και συνεχίζει να οδηγεί σε χιλιάδες θανάτους και το σύστημα υγείας στα όρια του, από την άλλη οι τόσοι μήνες καραντίνας, εγκλεισμού και απαγορεύσεων έχουν σημάνει ολέθριες συνέπειες στην ψυχική υγεία του κόσμου.

Οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της πολιτικής που εφαρμόζεται όλο αυτό το χρονικό διάστημα, έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται εμφανείς σε όλες τις χώρες του κόσμου. Οι έρευνες βρίσκονται σε αρχικά στάδια, οι δείκτες ωστόσο για τα επόμενα χρόνια είναι πολύ δυσοίωνοι.

Ήδη οι έρευνες από την πρώτη Καραντίνα δείχνουν την ραγδαία αύξηση πάνω από 70% των συναισθημάτων άγχους, μοναξιάς και θυμού σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Μάλιστα από τη νέα παγκόσμια μελέτη υγείας και λειτουργικότητας, φαίνεται οι Έλληνες να εμφανίζουν δύο ή τρεις φορές περισσότερο τα συναισθήματα αυτά σε σύγκριση με άλλες χώρες. Φυσικά αυτό μπορεί να εξηγηθεί και από το γεγονός, ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόζει ένα από τα πιο σκληρά και μεγαλύτερα σε διάρκεια Λοκντάουν στην Ευρώπη. Και αν οι απαγορεύσεις και ο εγκλεισμός έχουν οδηγήσει στην απομόνωση και την μοναξιά, η τρομοκρατία της κυβέρνησης με τις κάθε είδους απαγορεύσεις, αλλά και η καθημερινή παραπληρόφορηση από τα δελτία ειδήσεων, που παπαγαλίζουν την προπαγάνδα της κυβέρνησης, αλλάζοντας ανά μια ώρα ορισμένες φορές, αποφάσεις για τα μέτρα αλλά για την πανδημία την ίδια, έχει δημιουργήσει στον κόσμο πολύ έντονη ανασφάλεια, άγχος και φόβο.

Τους τελευταίους μήνες επίσης τα λύματα στην Αττική δείχνουν πολύ μεγάλη αύξηση στη χρήση ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ, κάτι που μαρτυρά και δίνει μια εικόνα των σοβαρών δυσκολιών που αντιμετωπίζει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου, ο οποίος απομονωμένος δεν βρίσκει τρόπους διαχείρισης. Αντίστοιχα αυξημένα από την πρώτη κιόλας καραντίνα είναι τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών.

Και ενώ τάχα η κυβέρνηση «μάχεται» για να νικήσει τις φυσικές συνέπειες του covid, έχει αφήσει με την πολιτική της να εξαπλώνεται ραγδαία μια άλλη πολύ σοβαρή νόσο, που θα έχει μακροχρόνια αποτελέσματα, την κατάθλιψη. Η βιβλιογραφία αναδεικνύει ότι τα καταθλιπτικά συμπτώματα παρατηρούνται πλέον, με σχεδόν τριπλάσια επίπτωση, στον πληθυσμό, στις συνθήκες του εγκλεισμού.

Φυσικά και δεν έχουμε την παραμικρή αυταπάτη ότι ενδιαφέρονται στην κυβέρνηση ούτε για τη σωματική, ούτε για την ψυχική υγεία του λαού, παρά μόνο να συνεχίζουν την αντιλαϊκή τους πολιτική θέλουν, που μόνο δεινά γεννά για τον λαό. Δεν προλάβαμε να βγούμε ακόμα από τα χρόνια των μνημονίων, που ο ελληνικός λαός έζησε στο πετσί του την πολιτική της ανεργίας, και του γκρεμίσματος των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Μια πολιτική που οδήγησε μέσα σε λίγα χρόνια σε κατακόρυφη αύξηση των ψυχικών νοσημάτων, της κατάθλιψης και των αυτοκτονιών.

Σήμερα εκτός από τον υγειονομικό κίνδυνο, έχουμε να αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα ακόμα μια οικονομική κρίση, που ετοιμάζονται από τώρα να την διαχειριστούν με τον γνωστό τρόπο, ρίχνοντας τα βάρη και την ευθύνη στις πλάτες του λαού.

Τα παιδιά και οι νέοι, η πιο ευάλωτη ομάδα

Η ίδια αντιλαϊκή και επικίνδυνη πολιτική όλο αυτό το διάστημα ακολουθείται και στην εκπαίδευση, που όχι μόνο δεν πάρθηκε το παραμικρό μέτρο για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, αλλά αυξήθηκε και ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, παρέμειναν τα χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς και οι μαθητές στοιβάχτηκαν ο ένας, πάνω στον άλλο σε λίγα τετραγωνικά. Έτσι για να μας «προστατέψουν» από την ίδια τους την πολιτική, έκλεισαν τα σχολεία, έστειλαν μαθητές και δασκάλους στα σπίτια τους, έριξαν την ευθύνη στους ανεύθυνους μαθητές και καθηγητές, αποθέωσαν την διαδικασία της τηλεκπαίδευσης. Έτσι η Ελλάδα είχε στην Ευρώπη τα πρωτεία και της χώρας, όπου τα σχολεία παρέμειναν για τόσο μεγάλο διάστημα κλειστά.

Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν, ότι τα παιδιά και οι νέοι μέχρι 24 ετών, είναι οι ομάδες που έχουν επηρεαστεί περισσότερο από τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και απομόνωσης, και εμφανίζουν πολύ υψηλά ποσοστά μοναξιάς, η οποία συσχετίζεται άμεσα με την εμφάνιση κοινωνικού άγχους και κατάθλιψης ακόμα και χρόνια μετά. Το κλείσιμο ουσιαστικά των σχολείων, έχει βάλει ένα φραγμό στην κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, που εδώ και ένα χρόνο έχουν απολέσει ευχάριστες δραστηριότητες και κοινωνικές επαφές.

Οι έρευνες που διεξάγονται παγκοσμίως επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, δείχνοντας στην Αμερική μια αλματώδη αύξηση των επισκέψεων των παιδιών στα νοσοκομεία λόγω ψυχικών προβλημάτων με ένα στα τρία παιδιά στη χώρα να εμφανίζει συναισθήματα λύπης και κατάθλιψης.

Αντίστοιχα, και έρευνα του ΑΠΘ δείχνει ότι 9 στους 10 έφηβους αναφέρει αρνητικά συναισθήματα αυτό το διάστημα. Κυριαρχούν η ψυχική εξάντληση και το άγχος, εξαιτίας και της διαδικασίας της τηλεκπαίδευσης, που έχει αυξήσει πολύ τις απαιτήσεις από πλευράς των παιδιών, που καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες.

Συμπερασματικά, έρευνες σε Αμερική και Ελβετία δείχνουν ότι το κλείσιμο των σχολείων θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε περισσότερους θανάτους λόγω ψυχικών νοσημάτων, από ό,τι θα υπήρχαν λόγω covid αν τα σχολεία έμεναν ανοιχτά.

Βαγγέλης Σ.

Πηγή: Περιοδικό Πορεία

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το