Η τελευταία Έκθεση της ΤτΕ και στο κεφάλαιο με τίτλο: «Ευελιξία στην αγορά εργασίας», αποτελεί ύμνο για τις μνημονιακές «μεταρρυθμίσεις» που κατάφεραν με την επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας να καταπολεμήσουν την ανεργία! Για τον πρόεδρο της ΤτΕ, Γ.Στουρνάρα, που υπογράφει αυτό το αντεργατικό πόνημα, η «ευελιξία» αποτελεί διαχρονικά τη λυδία λίθο όλων των μέχρι σήμερα μορφών εργασίας. Η Έκθεση αποτελεί ουσιαστικά αντιγραφή των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ετήσια Έκθεση 2017) που, εκφράζοντας την ευρωπαϊκή «κανονικότητα», θεωρεί άκρως αποτελεσματικές τις «μεταρυθμίσεις» που συνέβαλλαν στην αύξηση της απασχόλησης. Πιο συγκεκριμένα η ΕΚΤ αναφέρει: «…μέτρα που αυξάνουν την ευελιξία της αγοράς εργασίας, χαλαρώνοντας τους υπερβολικά αυστηρούς κανόνες προστασίας της απασχόλησης, μειώνοντας π.χ. το ποσό της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης ή καθιστώντας τους μισθούς πιο ευέλικτους». Κινούμενη σ’ αυτό το μοτίβο η Έκθεση προτρέπει την κυβέρνηση για επέκταση της «ευελιξίας» σε όλο το φάσμα της μισθωτής εργασίας και την αντικατάσταση της κανονικότητας του οκταώρου με διάφορους τύπους αποσπασματικής δουλειάς, προσαρμοσμένης στις ανάγκες της εποχής.

Προφανώς η «ευελιξία» συνδέεται στενά με τη «μείωση του μισθολογικού κόστους», τη συμπίεση του κατώτατου μισθού, το κόστος των απολύσεων, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, κλπ. Εισάγεται επίσης ο όρος της «ροής μισθωτής απασχόλησης», δηλαδή της εναλλαγής προσωπικού, με διαφοροποιημένα ωράρια εργασίας, μισθού, συμβάσεων, κ.α., ενώ επιλέγονται οι μεικτές «ροές» εργασίας (πλήρους, μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης), σαν το πρόκριμα για όλους σχεδόν τους κλάδους της οικονομίας. Εννοείται, ότι το άθροισμα όλων αυτών των παραμέτρων ως ποσοστό επί του συνόλου των εργαζομένων, αποτυπώνει το βαθμό «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας. Με τους «ευέλικτους» τρόπους εργασίας ο εργοδότης βγάζει (στύβει στην κυριολεξία) από τον εργαζόμενο μία ορισμένη ποσότητα υπερεργασίας (ένταση της εκμετάλλευσης) χωρίς να του παραχωρεί τον αναγκαίο για την αυτοσυντήρησή του χρόνο εργασίας. Κι ακόμα εκμηδενίζει κάθε κανονικότητα στην απασχόληση, ενώ εναλλάσσει με ευκολία την υπερβολική εργασία με την ολοκληρωτική ανεργία (λ.χ. εργασία 2 ή 3 ημερών).

Παράλληλα, η δημιουργία στον ίδιο εργασιακό χώρο πολλαπλών εργασιακών συνθηκων («μεικτές ροές απασχόλησης») διχάζουν, διασπούν και αποξενώνουν τους εργαζόμενους από το εργατικό κίνημα, δηλητηριάζοντας έτσι τις εργατικές συνειδήσεις. Η Έκθεση επισημαίνει πως «…στο σύνολο της οικονομίας όπως και για τους σημαντικότερους, σε όρους απασχόλησης, κλάδους (χονδρικό και λιανικό εμπόριο, μεταποίηση, υπηρεσίες παροχής καταλύματος και εστίασης), οι «μεικτές ροές μισθωτής απασχόλησης» ως προς το σύνολο των μισθωτών βαίνουν διαχρονικά αυξανόμενες…». Κι έτσι πράγματι συμβαίνει.

Σημειώνουμε, πως από 420.298 θέσεις εκ περιτροπής απασχόλησης το 2015, εκτινάχτηκαν στις 586.897 το 2017! Επίσης, σύμφωνα με την Έκθεση της ΤτΕ, η ενίσχυση της εκ περιτροπής απασχόλησης για την επόμενη περίοδο αναμένεται να επικεντρωθεί σε «ανταγωνιστικούς» τομείς, όπως ο τουρισμός, το εμπόριο και η μεταποίηση. Ενδεικτικά της «αναπτυξιακής πολιτικής» και της «παραγωγικής ανασυγκρότησης» της κυβέρνησης Τσίπρα είναι τα αποτελέσματα το 4ου τριμήνου 2018 της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία ο λεγόμενος πρωτογενής τομέας (Γεωργία, Κτηνοτροφία, Αλιεία) απασχολεί 453.400 άτομα, ο δευτερογενής (μεταποιητική και ελαφρά βιομηχανία) 578.200 και ο τριτογενής παρασιτικός τομέας (τουρισμός, υπηρεσίες, εμπόριο, τράπεζες, κ.α) 2.721.100 άτομα, δηλ. 4πλάσια με 5πλάσια των δύο παραγωγικών τομέων της οικονομίας! Μάλιστα, σε επίπεδο κλάδων οικονομικής δραστηριότητας ο δείκτης της «ευέλικτης» εργασίας απογειώθηκε ως εξής: Υπηρεσίες τουρισμού και εστίασης: 2015: 483,1%. 2017: 530,6%. Μεταποίηση: 2015: 119,7%. 2017: 129%. Η «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, κυριολεκτικά, οργιάζει!

Αλλά και σε ό,τι αφορά τον κατώτατο μισθό, η Έκθεση σπεύδει να προλάβει τις δηλώσεις Ε.Αχτσιόγλου που θα ανακοινωθούν την άλλη εβδομάδα. Έτσι, σημειώνει πως η όποια αύξηση του κατώτατου μισθού «…πρέπει να συμβαδίζει με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, έτσι ώστε να διασφαλίσει τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της ελληνικής οικονομίας εν γένει». Παράλληλα, επισημαίνει τον…κίνδυνο κατάχρησης της «ευελιξίας» και προτείνει μία πιο… αποτελεσματική εποπτεία (από ποιους άραγε;) του προτεινόμενου σχεδίου. Τέλος, εστιάζοντας στο καυτό πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, η Έκθεση ουσιαστικά απαιτεί την άμεση εκδίκασή τους και εκκαθάριση του τραπεζικού «ανοίγματος» των 12.9 δις € που τελεί υπό το καθεστώς του ν. 3869/2010 (νόμος Κατσέλη). Με λίγα λόγια, ζητά την άμεση γενίκευση των πλειστηριασμών, ώστε να μπορέσουν οι τράπεζες να απαλλαγούν από το βραχνά των «κόκκινων» δανείων, και αυτό «…θα επιτρέψει στα πιστωτικά ιδρύματα να απελευθερώσουν κεφάλαια, τα οποία θα μπορέσουν να κατευθυνθούν στις πιο δυναμικές και εξωστρεφείς επιχειρήσεις».

Ούτε λίγο ούτε πολύ η Έκθεση επιβραβεύει όχι μόνο την καταστροφική επιλογή τής ένταξης της χώρας μας στην Ε.Ε., αλλά και την επιβολή των λαοκτόνων Μνημονίων, προτείνοντας αντιλαϊκές «λύσεις» που επεκτείνουν τα ιδιοτελή συμφέροντα της ξενόδουλης πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Εκφράζοντας απολύτως αυτά τα συμφέροντα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, ο διοικητής της ΤτΕ αποδέχεται και επαυξάνει τη συμβολική φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, τις χαριστικές ρυθμίσεις των χρεών υπέρ των εργοδοτών, την κραυγαλέα εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή των μεγάλων επιχειρήσεων, τη φορολογική ασυλία που παρέχεται στα μονοπώλια. Κι ακόμα, το τεράστιο κρατικό χρέος, τις ανεξέλεγκτες στρατιωτικές δαπάνες για εξοπλισμούς κλπ. προγράμματα και τέλος τις κάθε λογής αστρονομικές παροχές προς το τραπεζικό κεφάλαιο.

Επομένως, κατά τον Γ.Στουρνάρα, θα πρέπει: α) να ληφθούν άμεσα και αποφασιστικά μέτρα προς την κατεύθυνση των εργασιακών σχέσεων και ιδίως σε ό,τι αφορά την λεγόμενη «ευελιξία», καθώς και τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την «προστασία» της απασχόλησης (δηλ. απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζόμενων), β) να γίνουν άμεσες και αποφασιστικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα, στην κατεύθυνση της αύξησης της πραγματικής μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να αυξηθεί ο χρόνος εργάσιμου βίου, γ) να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων. Κατά συνέπεια, για να προχωρήσει η Οικονομία στην κατεύθυνση που υποδεικνύει τώρα η ΤτΕ και να αποκατασταθεί η… κλονισμένη εμπιστοσύνη της ΕΕ προς τη χώρα μας, είναι απαραίτητη η συνέχιση της αφαίμαξης του λαού μας. Αυτό είναι και το τελικό συμπέρασμα τόσο της Έκθεσης της ΤτΕ, όσο και της Κομισιόν…

Πηγή: Λαϊκός Δρόμος