24ωρη απερ­γία πραγ­μα­το­ποί­η­σαν ερ­γα­ζόμε­νοι, οι οποί­οι πάνω σε δί­κυ­κλο εκτε­λούν τα­χυ­με­τα­φο­ρές, δια­νο­μές και εξω­τε­ρι­κές ερ­γα­σί­ες γρα­φεί­ων την Πέμ­πτη 11 Απρι­λί­ου 2019, με απερ­για­κές συ­γκε­ντρώσεις και μο­το­πο­ρεί­ες σε Αθή­να, Θεσσ­σα­λο­νί­κη, Γιάν­νε­να.

Σύμ­φω­να με τα πρω­το­βάθ­μια σω­μα­τεία τους (ΣΒΕ­ΟΔ στην Ατ­τι­κή, Επι­τρο­πή Αγώνα Δια­νο­μέων Θεσ­σα­λο­νί­κης και ΣΒΕ­ΔΙ στα Γιάν­νε­να ), που τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες βρί­σκο­νται σε αυ­ξη­μένη κι­νη­το­ποί­η­ση, τα βα­σι­κά αι­τή­μα­τα του κλάδου εί­ναι τα εξής:

– Εται­ρι­κά μη­χα­νάκια: Μέχρι στιγ­μής οι ερ­γο­δότες εί­ναι απαλ­λαγ­μένοι από την υπο­χρέω­ση να πα­ρέχουν εται­ρι­κά δί­κυ­κλα στους ερ­γα­ζόμε­νους. Οι δια­νο­μείς χρη­σι­μο­ποιούν τα δι­κά τους μη­χα­νάκια και επω­μί­ζο­νται οι ίδιοι τα έξο­δα συ­ντή­ρη­σης, ασφάλι­σης και βεν­ζί­νης.

– Μέσα ατο­μι­κής προ­στα­σί­ας: Οι πε­ρισ­σότε­ρες εται­ρεί­ες δεν πα­ρέχουν πλή­ρη εξο­πλι­σμό ατο­μι­κής προ­στα­σί­ας. Οι δια­νο­μείς διεκ­δι­κούν κράνος, φου­λάρι λαι­μού, μπου­φάν-γάντια-πα­ντε­λόνι-μπότες μη­χα­νής, εξω­σκε­λε­τό, αδιάβρο­χο/αντια­νε­μι­κό και ανα­κλα­στή­ρες.

– Έν­ση­μα βα­ρέα και ανθυγιεινά: Πα­ρά την επι­κιν­δυ­νότη­τά του, το επάγ­γελ­μα των δια­νο­μέων δεν εί­ναι ακόμα ενταγ­μένο στα βα­ρέα και αν­θυ­γιει­νά. Οι δια­νο­μείς ερ­γάζο­νται κα­νο­νι­κά, ανε­ξάρ­τη­τα από τις και­ρι­κές συν­θή­κες.

– Ενιαία ει­δι­κότη­τα με τον τί­τλο «Οδη­γός δι­κύ­κλου-Με­τα­φο­ρέας» και Συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας.

Σε ανα­κοί­νω­σή τους που αναρ­τή­θη­κε στο δια­δί­κτυο, ανα­φέρουν τα πα­ρα­κάτω : “…Συ­νάδελ­φοι/ισ­σες, ένα με­γάλο μπράβο σε όλους/ες όσοι/ες απερ­γή­σα­με. Η 11η Απρι­λί­ου του 2019  απο­δεί­χθη­κε μια ημέρα γιορ­τής και νί­κης για όλους εμάς, που ερ­γα­ζόμα­στε πάνω σε δί­κυ­κλο, στο επάγ­γελ­μα του τα­χυ­με­τα­φο­ρέα, δια­νο­μέα και υπαλ­λή­λου εξω­τε­ρι­κών ερ­γα­σιών. Μια ημέρα χα­ράς και συ­γκί­νη­σης για το σω­μα­τείο μας και ολόκλη­ρη την ερ­γα­τι­κή τάξη, που γνω­ρί­ζει πως ενω­μένη εί­ναι ικα­νή για τα πάντα. Μια ημέρα αφιε­ρω­μένη πρώτα απ’ όλα στους συ­να­δέλ­φους που έχου­με χάσει αλ­λά και στα χα­μόγε­λα όσων αρ­νού­μα­στε να πα­ρα­μεί­νου­με αόρα­τοι/ες και να μας απο­κα­λούν ως “τα παι­διά με τα πα­πιά”. Η απερ­για­κή μο­το­πο­ρεία μόνο επι­τυ­χη­μένη κρί­νε­ται, μιας και ήταν μα­ζι­κότα­τη… Ου­σια­στι­κότε­ρης ση­μα­σί­ας όμως εί­ναι, πως η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των συ­να­δέλ­φων/ισ­σών απή­χαν από την ερ­γα­σία τους. Γνω­ρί­ζου­με πως σε πολ­λές επι­χει­ρή­σεις εστί­α­σης και courier, η δια­νο­μή στα­μάτη­σε εξ ολο­κλή­ρου, σε ση­μείο ολόκλη­ρες πιάτσες να έχουν πα­ρα­λύ­σει και να μην εξυ­πη­ρε­τούν…”

Ωστόσο, δυ­στυ­χώς αυ­τή η μέρα, επι­σκιάστη­κε από ένα τρα­γι­κό γε­γο­νός και όπως οι ίδιοι λένε “…  Από τον 16ο συ­νάδελ­φο που απε­βί­ω­σε από ερ­γα­τι­κό δυ­στύ­χη­μα/δο­λο­φο­νία σε ώρα ερ­γα­σί­ας τα τε­λευ­ταία δύο χρόνια. Ο 37χρο­νος συ­νάδελ­φος δια­νο­μέας πα­ρα­σύρ­θη­κε από διερ­χόμε­νο όχη­μα με απο­τέλε­σμα να βρει ακα­ριαίο θάνα­το στην Αγία Πα­ρα­σκευή.

Οι υπεύ­θυ­νοι των δο­λο­φο­νιών, οι ερ­γο­δότες, επω­φε­λού­με­νοι από τους δε­κάδες αντερ­γα­τι­κούς μνη­μο­νια­κούς νόμους που έχουν ψη­φι­στεί από τη ση­με­ρι­νή και τις προη­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις, πα­ρα­βιάζουν ακόμη και τα πιο στοι­χειώδη ερ­γα­τι­κά μας δι­καιώμα­τα για να αυ­ξάνουν τα κέρ­δη τους: Από τη μη τή­ρη­ση των μέτρων υγιει­νής και ασφάλειας, την ανα­σφάλι­στη ή υπο­α­σφα­λι­σμένη ερ­γα­σία, την εντα­τι­κο­ποί­η­ση και τα εξα­ντλη­τι­κά ωράρια, τη μη πλη­ρω­μή-κλο­πή δώρων, νυ­χτε­ρι­νών, αρ­γιών μέχρι τις απει­λές, τους ξυ­λο­δαρ­μούς και τε­λι­κά τις απο­λύ­σεις όσων ερ­γα­ζόμε­νων διεκ­δι­κούν τα πα­ρα­πάνω αυ­το­νόη­τα δι­καιώμα­τα.. Μόνο με την ορ­γάνω­ση, την αλ­λη­λεγ­γύη, την ενότη­τα στην πράξη και τους αγώνες μας, μπο­ρού­με να βάλου­με ένα τέλος στη μνη­μο­νια­κή αθλιότη­τα που κυ­βερ­νή­σεις και ερ­γο­δότες μας έχουν επι­βάλ­ει!

ΝΑ ΜΗ ΖΗ­ΣΟΥ­ΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥ­ΛΟΙ – Ο ΑΓΩ­ΝΑΣ ΣΥ­ΝΕ­ΧΙ­ΖΕ­ΤΑΙ…”

Πηγή: Λαϊκός Δρόμος