Μανώλης Ηλιάκης

Από τον χώρο των αγωνιζομένων αγροτών της κατάληψης του δασαρχείου στο Ρέθυμνο απευθύνομαι σε όλους τους πληττόμενους αγρότες, κτηνοτρόφους και γεωργούς της ορεινής και ημιορεινής Κρήτης και τους καλώ σε συ στράτευσή και κοινό αγώνα που είναι ο μονός δρόμος για να κατοχυρώσουμε το βιός, την πατροπαράδοτη γη μας και την αξιοπρεπή διαβίωσή μας .

 Οι αγωνιζόμενοί αγρότες του Ρεθύμνου από το καλοκαίρι έδειξαν τον νικηφόρο δρόμο της ενωτικής συλλογικής πάλης απέναντι στον κοινό εχθρό, που είναι η αντιαγροτική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων. Πολιτική που επιτάσσει η ΕΕ μέσω της ΚΑΠ και εφαρμόζεται στο όνομα των συμφερόντων των μεγάλων εταιριών της ενέργειας και με σημαία την περίφημη «πράσινη οικονομία και ανάπτυξη». Αυτή η «πράσινη» οικονομία στην ουσία είναι μαύρη στο περιεχόμενο της και όχι μόνο δεν ευνοεί το πράσινο, αλλά απειλεί να μετατρέψει όλες τις όμορφες βουνοκορφές της Κρήτης αλλά και των άλλων περιοχών που διεκδικούν οι ενεργειακές εταιρίες σε κρανίου τοπία.

 Ουσιαστικά, η κυβέρνηση με τους δασικούς χάρτες αφαιρεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας από όλους τους μικροϊδιοκτήτες, βοσκούς και γεωργούς. Τους μετατρέπει σε ακτήμονες ζητώντας τους τίτλους ιδιοκτησίας που ποτέ δεν κατείχαν γιατί ο αγροτικός κλήρος διαιωνίζεται μέσω του εθιμικού δικαίου από την συγκρότηση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα .

 Η κυβέρνηση επομένως εφαρμόζει μια εγκληματική πολιτική απογύμνωσης των φτωχών αγροτών από κάθε ιδιοκτησιακό δικαίωμα και παραδίδει τη γης τους στους ενεργειακούς κολοσσούς, μέσω του εθνικού κτηματολογίου. Μάλιστα, η κυβέρνηση είναι δεσμευμένη να απαλλοτριώσει τους αγρότες από κάθε δικαίωμα ιδιοκτησίας στην γη τους μέχρι τα τέλη του Δεκέμβρη, με δεδομένου ότι οι ενεργειακοί κολοσσοί της ΕΕ βιάζονται  να εγκαταστήσουν τις ανεμογεννήτριες και τα αιολικά πάρκα και να αποσπάσουν τα τεράστια ποσά των επιδοτήσεων. Μπροστά σε αυτό το δεδομένο ο ανυποχώρητος αγώνας των αγροτών στην κατάληψη του δασαρχείου του Ρέθυμνου στέκεται μεγάλο εμπόδιο. Για αυτό το λόγο η κυβέρνηση αποφάσισε να εφαρμόσει το «δόγμα νόμος και τάξη» και να επιβάλει την γνωστή σε αυτή  πολιτική της καταστολής, τρομοκράτησης και συλλήψεων. Έτσι, με εισαγγελική απόφαση, έκαναν εισβολή οι αστυνομικές δυνάμεις στον αγωνιστικό χώρο της κατάληψης την πέμπτη 2 Δεκέμβριου και προχωρήσαν επίσης σε συλλήψεις δυο συναγωνιστών αγροτών. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους αγωνιζόμενους αγρότες σαν κοινούς εγκληματίες, την στιγμή ακριβώς που υπερασπίζονται τα ιστορικά δικαιώματα στην γη τους το ψωμί την μικρή περιουσία τους και το δικαίωμα τους στην αξιοπρεπή διαβίωση. Και ενώ η κυβέρνηση δείχνει το πια αποκρουστικό της πρόσωπο στην αγωνιζόμενη φτωχή αγροτιά, δυστυχώς μεγαλόσχημοι αγροτοσυνδικαλιστές επιλέγουν τον δρόμο της συναλλαγής, του πανηγυριού και της συγκάλυψης αυτών των βάρβαρων μέτρων που ξεκληρίζουν την μικρομεσαία αγροτιά. Την υπονομευτική δράση αυτών των συνδικαλιστικών γραμμών ενισχύουν με την απάθεια και την αποστασιοποίηση τους, όλοι οι αγρότες που παρατηρούν τα γεγονότα, χωρίς να ενεργοποιούνται και να συ στρατεύονται στον κοινό αγώνα που προασπίζεται τα συμφέροντα τους.

Επειδή η εποχή που διανύουμε είναι πολύ σκοτεινή και το «δόγμα του τρόμου» που επιβάλλει η κυβέρνηση καλλιεργεί την εξατομίκευση και εν τέλει την διάλυση των συλλογικών δεσμών και σχέσεων, απευθύνω έκκληση συ στράτευσης και αγώνα σε όλους τους πληττόμενους αγρότες, τονίζοντας τους ότι η δύναμη μας είναι η συσπείρωση μας . Τους καλώ να κλείσουν τα αυτιά τους στις «σειρήνες τις υποταγής», στις ψεύτικες υποσχέσεις των υπουργών, των βουλευτών και των πολυποίκιλων παραγόντων αυτής της άδικης αντιαγροτικής πολιτικής. Η ακύρωση των δεσμεύσεων του Σκρέκα είναι το μέγιστο τεκμήριο της στόχευσης όλων αυτών των παραγόντων, που είναι η λαϊκή παραπλάνηση και ο αποπροσανατολισμός . Παράλληλα, θέτω τα εξής ερωτήματα σε κάθε μικρομεσαίο αγρότη:

 Είσαι  ήσυχος με την συνείδησή σου, όταν οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν αγωνιζομένους συνάδελφους σου και μαθαίνεις την είδηση χωρίς να αντιδράς;

 Έχεις ήσυχη συνείδηση, όταν βλέπεις τις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλουν στον αγωνιστικό χώρο της κατάληψης, ενώ εσύ μένεις άπραγος;

Με αυτά τα δυο τελευταία ερωτήματα κλείνω αυτή την επιστολή, έχοντας την βαθύτατη πεποίθηση ότι η πλειονότητα των αγροτών θα ακούσουν την ταξική φωνή της ενότητας και όχι την παραπλανητική υπόδειξη της σιωπής και της απραξίας.