Για το φασισμό
Στις 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής αποθρασυμένοι από τις εκλογές και από την πολιτική ισοπέδωση, «όλοι το ίδιο είναι» του μικροαστικού ρεύματος των λεγόμενων πλατειών, έκαναν διάφορες «πρόβες τζενεράλε». Μέσα σ’ αυτές ήταν η δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Π. Φύσσα, η εκτέλεση του πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, η επίθεση στο Πέραμα εναντίον Αιγυπτίων αλιεργατών και μελών του ΚΚΕ καθώς και η προσπάθεια οργάνωσης νεοχιτλερικών παρελάσεων. Ωστόσο, η δολοφονία του Π. Φύσσα ανέκοψε το νεοφασιστικό τρεχαλητό και τα μέλη της Χ.Α. βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου σε μία δίκη «μετ’ εμποδίων».
Ταυτόχρονα στις χώρες της μέσης και βόρειας Ευρώπης και μ’ αφορμή το μεταναστευτικό ρεύμα, φουσκώνουν τα εκλογικά πανιά των ανοιχτών και κρυφών νεοφασιστικών κομμάτων (Σουηδία, Γερμανία, Δανία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Αυστρία, Ιταλία κλπ).
Δεν πρέπει όμως να ξεστρατίζει το μυαλό μας και γι’ αυτό οφείλουμε να ’χουμε γραμμένο με βαθειά γράμματα:
- Ο κύριος στόχος της πάλης του εργατολαϊκού κινήματος είναι και παραμένει η πολιτική της εξάρτησης, φτώχειας, υποτέλειας που γεννάει το φασισμό.
- Η πάλη ενάντια στους νεοφασίστες δεν γίνεται με παρακάλια, σιωπή, ανοχή και στρατιωτικά χτυπήματα αλλά με το δοκιμασμένο «το φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί».
- Η αριστερά έχει σύμβολα αγώνων. Η δεξιά όχι. Διαθέτει «αγωνιστικό μαρτυρολόγιο» και ισχυρή μνήμη.
- Ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν και δεν πρέπει να ηγηθούν – όπως θέλουν – κανενός αντιφασιστικού μετώπου.
Ραντεβού στο Κερατσίνι την Τρίτη το απόγευμα.
Θανάσης Τσιριγώτης
