Σύμφωνα με το δικτυακό τόπο της PARTIZAN ανακοινώθηκε χθες στο Μόναχο της Γερμανίας η απόφαση καταδίκης των 10 Τούρκων κομμουνιστών. Η δίκη ξεκίνησε το 2015 αφού είχαν προηγηθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο -και στην Ελλάδα- συλλήψεις μετά από εντολή του γερμανικού κράτους. Η κατηγορία ήταν ότι συμμετείχαν σε τρομοκρατική οργάνωση στο εξωτερικό με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο 129β. Ως τρομοκρατική οργάνωση χαρακτηρίζει το TKP/ML το τούρκικο καθεστώς. Πιο συγκεκριμένα κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε μια επιτροπή εξωτερικού του TKP/ML το οποίο όμως δεν είναι απαγορευμένο ούτε ανήκει στη ευρωπαϊκή λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων.

Το Ανώτατο Κρατικό Δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε τους αγωνιστές σε ποινές φυλάκισης από 3 έως 6μιση χρόνια.

Deniz Pektas: 5 χρόνια
Sinan Aydın: 3 χρόνια και 6 μήνες
Banu Buyukavcı: 3 χρόνια και 6 μήνες
Haydar Bern: 3 χρόνια και 4 μήνες
Musa Demir: 3 χρόνια και 4 μήνες
Sami Solmaz : 3 χρόνια
Seyit Ali Uğur: 4 χρόνια και 6 μήνες
Mehmet Yeşilçali: 2 χρόνια και 9 μηνών
Erhan Akturk: 4 χρόνια και 6 μήνες
Muslum Elma: 6 χρόνια και 6 μηνών

Αναλυτικά

Η απόφαση αυτή του δικαστηρίου ήρθε μετά την τετράχρονη δίκη των δέκα τούρκων κομμουνιστών. Δίωξη και δίκη σαφώς πολιτική, όπως έχουν καταγγείλει από την αρχή οι ίδιοι οι δέκα Τούρκοι αγωνιστές. Άλλωστε η ίδια η Εισαγγελία του Μονάχου φρόντισε να το αποδείξει πολλές φορές: Το ίδιο το μακροσκελές κατηγορητήριο (συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση»), η προφυλάκιση και απομόνωση, η απαγόρευση επικοινωνίας των κατηγορούμενων με τους δικηγόρους, η διεξαγωγή παρακολούθησης και συλλογής «ενοχοποιητικών» στοιχείων ύστερα από ειδική εξουσιοδότηση από το ίδιο το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Τις τελευταίες μέρες, οι ίδιοι οι διωκόμενοι αγωνιστές στηλίτευσαν την πολιτική τους δίωξη. «Κάνουμε αυτό που έκαναν οι κομμουνιστές, σοσιαλιστές και επαναστάτες στην ιστορία για την ελευθερία των καταπιεσμένων λαών» δήλωσε ο Erhan Atürk. «Γι’ αυτό και έχουμε εδώ και πολύ καιρό αθωωθεί, όχι στην αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά στις καρδιές των καταπιεσμένων λαών».

Όλο αυτό το διάστημα αναπτύχθηκε δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης προς τους διωκόμενους αγωνιστές και καταγγελίας των μεθοδεύσεων των αρχών της Γερμανίας και συνεργασίας με το τουρκικό καθεστώς. Κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις που αγκάλιασαν όχι μόνο τη Γερμανία αλλά και πολλές χώρες της Ευρώπης και απασχόλησε ακόμη και τον συστημικό τύπο.

Οι εννέα άνδρες και μια γυναίκα, τέσσερις από τους οποίους συνελήφθησαν στο εξωτερικό ύστερα από ένταλμα σύλληψης της γενικής ομοσπονδιακής εισαγγελίας και εκδόθηκαν στη Γερμανία, δεν έχουν κατηγορηθεί για κάποια συγκεκριμένη βιαιοπραγία. Κατηγορούνται περισσότερο για συμμετοχή σε μια επιτροπή εξωτερικού του TKP/ML (Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας/Μαρξιστικό-Λενινιστικό), το οποίο δεν είναι απαγορευμένο ούτε ανήκει στη ευρωπαϊκή λίστα τρομοκρατικών οργανώσεων, το οποίο διατηρεί και ένοπλες αντάρτικες ομάδες στην Τουρκία και τη Βόρεια Συρία. Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία απαιτεί ποινές φυλάκισης από 3 χρόνια και 6 μήνες μέχρι 6 χρόνια και 9 μήνες. Ο 60χρονος Müslüm Elma, ο οποίος φυλακίστηκε στην Τουρκία συνολικά 22 χρόνια λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, είναι προφυλακισμένος ήδη περισσότερα από 5 χρόνια.

Τις τελευταίες μέρες της δίκης δόθηκε ο λόγος στους κατηγορούμενους. Υποστήριξαν ανοιχτά τις κομμουνιστικές τους πεποιθήσεις, χωρίς να αναφερθούν στις κατηγορίες που τους αποδίδονται για συμμετοχή στο TKP/ML (υπερασπιστική γραμμή του ιδρυτή του TKP/ML, Ιμπραήμ Καϊπάκαγια, ο οποίος σκοτώθηκε με βασανιστήρια στη φυλακή του Ντιγιάρμπακιρ). «Κάνουμε αυτό που έκαναν οι κομμουνιστές, σοσιαλιστές και επαναστάτες στην ιστορία για την ελευθερία των καταπιεσμένων λαών» δήλωσε ο Erhan Atürk. «Γι’ αυτό και έχουμε εδώ και πολύ καιρό αθωωθεί, όχι στην αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά στις καρδιές των καταπιεσμένων λαών». Η μοναδική γυναίκα ανάμεσα στους κατηγορούμενους η γιατρός από τη Νυρεμβέργη, Banu Büyükavci, χρησιμοποίησε στην απολογία της και λόγια της Κλάρα Τσέκτιν, για να αναφερθεί αναλυτικά στη θέση της γυναίκας στην Τουρκία και στον αγώνα ενάντια στην πατριαρχική καταπίεση παγκόσμια. Η Banu Büyükavci έκανε σύγκριση των συνθηκών της δικής της δίωξης, την πολύμηνη απομόνωση, την άρνηση επαφής με τους δικηγόρους της και τον έλεγχο της αλληλογραφίας της με τις χαλαρές συνθήκες κράτησης της φασίστριας Beate Zschäpe, η οποία κατά το ίδιο διάστημα δικάστηκε στο εφετείο του Μονάχου και ύστερα από δίκη 10 μηνών καταδικάστηκε σε ισόβια για τη δολοφονία δέκα ανθρώπων. Και κατάληξε στο συμπέρασμα ότι «εξαιτίας της σύλληψής της κάτω από τέτοιες ιδιαίτερες συνθήκες δόθηκε η εντύπωση ότι ως κομμουνίστρια είναι μια τρομερή φονιάς και επικίνδυνη εγκληματίας». Η δίκη ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος μια πολιτική δίκη, δήλωσε ο Seyit Ali Ugur. Αυτό ισχύει και σε ό,τι αφορά την πολιτικοποίηση της δικαιοσύνης αλλά και στη διεξαγωγή της δίκης και την προσπάθεια ποινικοποίησης της κοσμοθεωρίας του κομμουνισμού και του κομμουνιστικού κινήματος.

Πηγή: Με στοιχεία από το partizan και το antigeitonies3.blogspot.com

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το