Σπύρος Τζόκας*

Κυρία υπουργέ της Παιδείας – έτσι θα σας αποκαλώ σεβόμενος τον θεσμό και τους κανόνες της αστικής ευγένειας, καθώς στο πρόσωπό σας αντικατοπτρίζεται ένας διαφορετικός αξιακός κόσμος από τον δικό μου, με τον οποίο ούτε ήθελα, ούτε θέλω να έχω οποιαδήποτε κοινωνική σχέση. Με το αποτύπωμα της κιμωλίας στα χέρια μου από την 35χρονη θητεία στα φροντιστήρια, στο Λύκειο και στο Πανεπιστήμιο θα μου επιτρέψετε μια παρέμβαση.

Κυρία υπουργέ, η συναίσθηση της άγνοιας είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση. Και δεν έχετε καμία τέτοια συναίσθηση. Δεν αντιμετωπίσατε ποτέ νέους ανθρώπους σε σχολική τάξη ή αμφιθέατρα, δεν ερωτευτήκατε ποτέ το μεγαλείο της διδασκαλίας και της μετάδοσης γνώσης, δεν διδαχτήκατε ποτέ από τους νέους ανθρώπους, δεν γίνατε ποτέ παιδί και έφηβος, όπως όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί γινόμαστε καθημερινά. Δεν τα ξέρετε αυτά. Και άλλα πολλά. Γι’ αυτό εκμεταλλευτήκατε την πανδημία για να πυροβολήσετε και τη δημόσια παιδεία και τους νέους ανθρώπους. «Βρήκαμε παπά να θάψουμε καμπόσους» που λέει και ο λαός μας.

Προφανώς δεν μισείτε μόνο τη δημόσια εκπαίδευση, όπως νόμιζα, αλλά και τα παιδιά που φοιτούν στα δημόσια σχολεία. Ισως επειδή οι περισσότεροι από το σινάφι σας ούτε ποτέ φοίτησαν σε αυτά, ούτε ποτέ τα υπηρέτησαν. Με αίθουσες προκάτ 27 ατόμων και συνωστισμούς, ελλείψεις καθηγητών, προσωπικού καθαρισμού των σχολείων, παγουρίνο και μάσκες-αλεξίπτωτα και αντισηπτικά καθ’ οδόν επιδιώξατε να καλύψετε την επιλογή σας για τη δημόσια παιδεία και υγεία.

Κυρία υπουργέ, έχετε ξεπεράσει τα όρια. Απειλείστε άμεσα με ντισκαλιφιέ. Οχι από τα αφεντικά σας. Εκεί έχετε επιδείξει εξαιρετική προσήλωση. Από την αρχή της πανδημίας εκτελείτε συμβόλαια, μακριά από την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία. Συμβόλαια στους ιδιοκτήτες μεγάλων σχολικών συγκροτημάτων, συμβόλαια στους ιδιοκτήτες «κολεγίων», συμβόλαια σε μικρά και μεγάλα συμφέροντα και ακόμα χειρότερα. Όχι δεν κινδυνεύετε από αυτούς που σας διόρισαν. Είναι ευχαριστημένοι από την απόδοσή σας.

Από άλλους απειλείστε με ντισκαλιφιέ. Από τους νέους που γίνονται οι βαλβίδες ασφαλείας σ’ αυτήν τη φορτισμένη χύτρα ταχύτητας σε πολλούς βαθμούς Κελσίου. Από τα παιδιά τού webex που ζουν στο άγχος και στην ανασφάλεια. Τα παιδιά αυτά που έχασαν τη δυνατότητα να ζουν φυσιολογικά την εκπαιδευτική διαδικασία, να αλλάζουν παραστάσεις, να αθλούνται, να χαβαλεδιάζουν, να πάνε πενταήμερη, τα παιδιά που ξέχασαν να ζουν.

Αυτά τα παιδιά ούτε τα συμμερίζεστε, ούτε τα σέβεστε, κυρία υπουργέ της Παιδείας! Ερχόσαστε να δυναμιτίσετε την ήδη βεβαρημένη κατάσταση εξαγγέλλοντας αλλαγές στις πανελλαδικές εξετάσεις. Έλεος! Ακόμα και αν κάποιος είναι τόσο επιεικής και συμφωνήσει με σας, δεν θα συμφωνήσει να ισχύσει αυτή την καταστροφική χρονιά.

Τι κάνετε; Παίζετε με την ψυχική υγεία των νέων ανθρώπων; Και νομίζετε ότι θα περνάει πάντα αυτός ο σαδισμός; Προσέξτε, γιατί οι νέοι αναζητούν και ανακαλύπτουν πηγές ζωής και ελευθερίας μέσα από την παραβίαση των κανόνων όταν πιέζονται. Σπάνε τον καθρέφτη, για να μη βλέπουν την κοινωνία τόσο άσχημη όσο και ο διάβολος. Μην τους εξωθείτε…

* πανεπιστημιακός, συγγραφέας