Η πανδημία γίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία για την κατασκευή ενός νέου μέλλοντος εργασιακού μεσαίωνα : “Βροχή” από νομοσχέδια την επόμενη περίοδο
Οκτώ νομοσχέδια μετράμε στην ατζέντα του σημερινού υπουργικού συμβουλίου που θα γίνει με τηλεδιάσκεψη. Και παρότι από τους φαντεζί ή στεγνούς τίτλους που δίνει στα θέματα το Μέγαρο Μαξίμου (μέσα στη διαφάνεια…) δεν καταλαβαίνουμε πολλά πράγματα, αντιλαμβανόμαστε ένα άγχος υπερπαραγωγής ακραίων αντιλαϊκών μέτρων για την παγίωση ενός νέου μέλλοντος εργασιακού μεσαίωνα και εκμετάλλευσης.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση της κυβέρνησης, τα θέματα της συνεδρίασης του υπουργικού είναι τα εξής:
► Παρουσίαση από τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνη Γεωργιάδη του νομοσχεδίου για την απλοποίηση της αδειοδότησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων:
► Παρουσίαση από την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως των νομοθετικών πρωτοβουλιών του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων: α) Ενσωμάτωση Οδηγίας 2018/958 σχετικά με τον έλεγχο αναλογικότητας προ της θέσπισης ρυθμίσεων που περιορίζουν την επαγγελματική ελευθερία, β) Κύρωση συμφωνίας για το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας
► Παρουσίαση από τους υπουργούς Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα και Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκο Πιερρακάκη του πλάνου μετασχηματισμού των Ελληνικών Ταχυδρομείων
► Παρουσίαση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη του Εθνικού Σχεδίου Αναδασώσεων
► Παρουσίαση από τον υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκο Πιερρακάκη και τον υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης Γρηγόρη Ζαριφόπουλο της Βίβλου Ψηφιακού Μετασχηματισμού
► Εισηγήσεις από τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα για α) Πλήρωση θέσης Έλληνα Δικαστή στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) Ανανέωση θητείας Έλληνα Γενικού Εισαγγελέα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
► Εισήγηση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη για την υπαγωγή στις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 7Α του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων έργων κατασκευής Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων
► Παρουσίαση από τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια των νομοθετικών πρωτοβουλιών του υπουργείου Υγείας: α) Κύρωση της Σύμβασης Δωρεάς της Μαριάννας Λάτση προς το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Θεαγένειο» που αφορά στην εγκατάσταση Αποκεντρωμένης Μονάδας Ημερήσιας Νοσηλείας για ογκολογικούς ασθενείς, β) Κύρωση της Συμβάσεως Δωρεάς του «Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση» προς το «Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών “Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ”» για την αναβάθμιση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου.
Όλη την προηγούμενη περίοδο με το πρόσχημα της πανδημίας η κυβέρνηση προώθησε νομοθετικά νέα ακραία αντεργατικά μέτρα με κύριο χαρακτηριστικό τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την κατάργηση του 8ωρου, τις απλήρωτες υπερωρίες και την αντικατάστασή τους με ρεπό, τις τρίμηνες συμβάσεις με εργαζόμενους όμηρους της ανεργίας, της επισφάλειας και της υποαπασχόλησης.
Την ίδια ώρα χτυπά βάναυσα όσα εργασιακά δικαιώματα κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες και θυσίες φροντίζοντας παράλληλα με νέα αντισυνδικαλιστικά και αντιδημοκρατικά μέτρα να ποινικοποιήσει τη συνδικαλιστική δράση, να βάλει στο γύψο το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση, να ελέγξει και να χειραγωγήσει τα συνδικάτα, να αδρανοποιήσει τα όπλα του εργατικού και λαϊκού κινήματος να αντιδρά και να αντιστέκεται.
Μετά από δέκα χρόνια, όπου μια σφοδρή αντιλαϊκή πολιτική σάρωσε τις οικονομικές, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας, τώρα, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο οδυνηρών επιπτώσεων που αγγίζει και πλήττει κάθε πτυχή της ζωής. Με άλλοθι, πρόσχημα και όχημα την πανδημία, η κυρίαρχη τάξη, για να προστατεύσει και διασφαλίσει τον πλούτο και τα συμφέροντά της, απεργάζεται νέα δεινά και νέα δεσμά κατά του λαού.
Ο σχεδιασμός τους είναι φανερός δια γυμνού οφθαλμού: Το αριστερό κίνημα πρέπει να απομονωθεί και ο λαός πρέπει να ακινητοποιηθεί. Ο τελευταίος δεν πρέπει να μιλάει, να απεργεί, να έχει άποψη και γνώμη, να απαιτεί. Γυμνωμένος από δικαιώματα απ’ τη μέση κι απάνω, πασαλείβεται με την καυτή πίσσα της ανάγκης για υγεία κι ένα ξεροκόμματο ψωμιού.
Ο κορονοϊός, ως πανδημία, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η μεγάλη ευκαιρία του εικοστού πρώτου αιώνα για τους καπιταλιστές. Η εκφοβιστική και λογικοφανής ευκαιρία στην εποχή της εξελιγμένης τεχνολογίας, που έψαχνε το κεφάλαιο για να γυρίσει την εργασία, με πρόσχημα την προσωρινή προσαρμογή στις συνθήκες, πίσω στο 18ο – 19ο αιώνα, και εμφανίστηκε, και αδράχτηκε κυριολεκτικά από τα μαλλιά.
Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα που χάνεται πίσω από τον δηλητηριώδη καθημερινό αριθμητικό βομβαρδισμό των εργατικών μαζών για κρούσματα, θανάτους, εμβόλια, πρόστιμα, απαγορευτικά, ατομικές ευθύνες κ.λπ.
